शिवस्तोत्रावलिः उत्पलदेवविरचिता व्याख्यासहिता /35

2023-05-21 10:17:54 by jayusudindra

This page has been fully proofread once and needs a second look.

~~सुरसोइलाख्यं चतुर्थ स्तोत्रम् ।~~

ले स्फुरनन्, परं स्वाद्रवमृतं स्रवति, यच्चैव विचित्रेण समावेशरस-
सेकेन वर्धितोऽत एवं शतशोप्युदीरितः शङ्करेसत्ययं शब्दः, तिर्य-
गाशयेषु पशुहृदयेष्वपि, नवनवप्रयोजनः प्रतिक्षणं तत्तदपूर्वच -
मत्कारकारी, आविशति परिस्फुरति ॥ १३ ॥ १४ ॥

परिसमाप्तमिवोग्रमिदं जगद्

विगलितोऽविरलो मनसो मलः ।

तदपि नास्ति भवत्पुरगोपुरा-

र्गलकवाटविघट्टनमण्वपि ॥ १५ ॥

परिसमाप्तमिवेति । स्फुरत्प्रसत्यग्र समावेशसंस्कारस्य व्युत्था-
नभूमिमवतिती~~र्पो~~- र्षोरियमुक्तिः । उग्रं भेदमयत्वाद्गीभीषणं । जगद्विश्वं,
परिसमाप्तमिव । समाविष्टस्य हि न बाह्यं विश्वं विभाति अथ च
संस्कारशेषतयाSSस्ते इति इव शब्दः । मनसश्च अविरलो घनः
मलः अविद्याकलात्मा विगलितः । तथाऽपि निःशेषशान्ताशेष-
विश्वमयप्रफुल्ल महाविद्योद्यज्जगदानन्दमयस्य पूरकत्वा- त्पुररूपस्य,
~~यद्दो~~ यद्गोपुरं पुरद्वारं परमशक्तिरूपं, तत्रार्गलयुक्तकवाटविघट्ट~~नमति~~-
नमतिदृढाख्यातिपुटविपाटनं मम मनागपि नास्ति । अनेन प्रविगलितनिः
शेपषदेहादिसंस्कारां परां भूमिमेवोपादेयत्वेन ध्वनति । यदुक्तं
"सर्वथा त्वन्तरालीने" सात्यादि श्रीमप्रयभिज्ञायां । "सर्वातीतः शिवो
ज्ञेयो यं विदित्वा विमुच्यते" इति पूर्वशास्त्रे ॥ १५ ॥

सततफुल्लभवन्मुखपङ्कजो-

दरविलोकनलालसचेतसः ।

किमपि तत्कुरु नाथ मनागिव

स्फुरसि येन ममाभिमुखस्थितिः ॥ १६ ॥

५

CC-0 Pulwama Collection. Digitized by eGangotri