This page has been fully proofread once and needs a second look.

८४
 
शार्ङ्गधरपद्धतिः
 

539
 

वटवृक्षो महानेष मार्गमावृत्य तिष्ठति ।
 

तावत्त्वया न गन्तव्यं यावन्नान्यत्र गच्छति ॥ ६ ॥
 

कस्यापि ।
 

वटो ब्राह्मण । ऋक्षो भल्लूकः ।
 

इत्यपि संधिगुप्तम् ॥

540
 

न मयागोरसाभिज्ञं चेतः कस्मात्प्रकुप्यसि

अस्थानरुदितैरोभरेभिरलमालोहितेक्षणे ॥ ७ ॥
 

दण्डिनः ।
 

न निषेधे । मे मम । आगोरसाभिज्ञं अपराधरसज्ञांतृ ।

इत्यपि संधिगुप्तकम् ॥
 

541
 

त्रिनयनचूडारलंत्नं मित्रं सिन्धोः कुमुद्तीदयितः ।

अयमुदयातयति घुसृणारुणरमणीवदनोपमञ्श्चन्द्रः ॥ ८ ॥
 
हिडिहूं
किनु ।
 
रु० कुठ गृवगुळवे
 

ठि ठ ठ ठ ठू ठा ठ ठं ठि ठं ठि ठो: ठु ठु ठ ठी ठ ठि ठ
॰ ॰. ॰ ॰ ॰
ठ ठ ठु ठ ठ ठि ठु वृ ठा ठु ठ ठ ठ ठी ठ ठ ठो ठ ठ ठ ठ: ॥
॰ ॰
इति बिन्दुमती ॥

542
 

 
गुठ्ठी:
 

विश्वस्य हेतुरमरैर्बहु गीयसे त्वं

विश्वंभरे शवशिवे त्रिगुणात्ममूर्ते ।

चिड्द्व्योमतोपि परमां प्रथमं वदन्ति
 
10 0
 
10 00
 

 

त्वां योगिनस्तुतिपरा: प्रणिधानदृष्ट्या ॥ ९ ॥

शार्ङ्गधरस्य ।
 

अस्य वसन्ततिलकच्छन्दसो दुर्गास्तुतिरूपस्य पद्यस्य चतुर्णाम
पि
पादानां षष्ठसप्तमाष्टमाक्षर लोपेनेन्द्रवज्रावृत्तं शिवस्तुतिश्च जायते ।