2023-04-14 05:24:55 by Ravindranatha Menon
This page has been fully proofread once and needs a second look.
436
नमस्यामो देवान्ननु हतविधेस्तेपि वशगा
विधिर्वन्द्यः सोपि पतिनियतकर्मैकफलदः ।
फलं कर्मायत्तं यदि किममरैः किं च विधिना
नमस्तत्कर्मभ्यो विधिरपि न येभ्यः प्रभवति ॥ २ ॥
437
खल्वाटो दिवसेश्वरस्य किरणैः संतापितो मस्तके
वाञ्छन्देशमनातपं विधिवशाद्
तत्राप्यस्य महाफलेन पतता
प्रायो गच्छति यत्र भाग्यरहितस्तत्रैव यान्त्यापदः ॥ ३ ॥
438
मज्जत्वम्भसि यातु मेरुशिखरं शत्रूञ्जयत्वाहवे
वाणिज्यं कृषिसेवनादि सकला विद्याः कला: शिक्षतु ।
आकाशं विपुलं प्रयातु खगवत्कृत्वा प्रयत्नं परं
नाभाव्यं भवतीह कर्मवशतो भाव्यस्य नाशः कुतः ॥ ४ ॥
एते भर्तृहरे: ।
439
स्ववश: करोति कर्म प्रमादतः पर
स्ववशो रोहति वृक्षं निपतत्यवशस्ततः पुरुषः ॥ ५ ॥
कस्यापि ।
६५
440
किं त्वं न वेत्सि जगति प्रख्यातं लाभकारणे मूल॑म् ।
विधिलिखिताक्षरमालं फलति कपालं न भूपालः ॥ ६ ।
441
वी
द्विपादन्यस्मादपि मध्यादपि
भा
आनीय झटिति घटयति विधिरभिमतमभिमुखीभूतः ॥ ७ ॥
442
भाग्यवन्तं प्रसूयेथा मा शूरं मा च पण्डितम् ।
शूराश्व कृतविद्याश्च वने सीदन्ति पाण्डवाः ॥ ८ ॥