This page has not been fully proofread.

२७४
 
शार्ङ्गधरपद्धतिः
 
1808
 
आत्मानं सुस्थिरं कृत्वा लक्ष्यं चैव स्थिरं बुधः ।
वेधयेत्रिप्रकारं तु स्थिरत्रेधी स उच्यते ॥ ९४ ॥
 
1809
 
चलं तु वेधयेद्यस्तु आत्मना स्थिर संस्थितः ।
चललक्ष्यं तु तत्प्रोक्तमाचार्येण सुधीमता ॥ ९५ ॥
 
1810
 
धन्त्री तु चलते यत्र स्थिरलक्ष्ये समाहितः ।
चलाचलं भवेत्तत्र अप्रमेयमनिन्दितम् ॥ ९६ ॥
 
1811
 
उभावेव चलौ यत्र लक्ष्यं चापि धनुर्धरः ।
तद्विज्ञेयं द्वयचलं अमेणैव हि साध्यते ॥ ९७ ॥
 
1812
 
श्रमेणास्खलितं लक्ष्यं दूरं च बहुभेदनम् ।
 
श्रमेण कटिना मुष्टिः शीघ्रसंधानमाप्यते ॥ ९८ ॥
 
1813
 
श्रमेण चित्रयोधित्वं श्रमेण प्राप्यते जयः ।
तस्माद्गुरुसमक्षं हि श्रमः कार्यो विजानता ॥ ९९ ॥
 
1814
 
प्रथमं वामहस्तेन यः श्रमं कुरुते नरः ।
 
तस्य चापक्रियासिद्धिरचिरादेव जायते ॥ १०० ॥
 
1815
 
वामहस्ते तु संसिद्धे पश्चाइक्षिणमारभेत् ।
उभाभ्यां च श्रमं कुर्यान्नाराचैश्च शरैस्तथा ॥ १०१ ॥
 
SIL
 
1816
 
वामेनैव श्रमं कुर्यात्सुसिद्धे दक्षिणे करे ।
विशाखेनासमेनैव तथा व्याये च कैशिके ॥ १०२ ॥