शार्ङ्गधरपद्धतिः /228
This page has been fully proofread once and needs a second look.
1300
1300
सामैव हि प्रयोक्तव्यमादौ कार्
सामसिद्धानि कार्याणि विक्रियां यान्ति न क्वचित् ॥ २० ॥
1301
1301
न विश्वसेदमित्रस्य मित्रस्यापि न विश्वसेत् ।
विश्वासाद्भयमुत्पन्नं मूलान्यपि निकृन्तति ॥ २१ ॥
1302
शपथैः संधितस्यापि न विश्वा
राज्यलोभोद्यतो वृत्रः शक्रेण शपथैर्हतः ॥ २२ ॥
1303
1303
उपकारगृहीतेन शत्रुणा शत्रुमुद्धरेत् ।
पादलग्नं करस्थेन कण्टकेनेव कण्टकम् ॥ २३ ॥
1304
नोपेक्षितव्यो विद्वद्भिः शत्रुरल्पोप्यवज्ञया ।
वह्निरल्पोपि संवृद्धः कुरुते भस्मसा
1305
कौर्
काले काले च मतिमानुत्तिष्ठेत्कृष्णसर्पवत् ॥ २५ ॥
1306
तावद्भयस्य भेतव्यं यावद्भयमनागतम् ।
आगतं तु भयं दृष्ट्वा प्रहर्तव्यमभीतवत् ॥ २६ ॥
1307
परोपि हितवान्बन्धुर्बन्धुरप्यहितः परः ।
अहितो देहजो व्याधिर्हितमारण्यमौषधम् ॥ २७ ॥
२१३
1308
यच्छक्यं
हितं च परिणामे स्यात्तदाद्यं भूतिमिच्छता ॥ २८ ॥