शार्ङ्गधरपद्धतिः /169
This page has not been fully proofread.
इह द्रङ्गे नान्यस्तव गुणसमानस्तदधुना
धुनानेन स्कन्धं धवल किमु मुक्तः पथि भरः ॥ ६ ॥
967
न ध्वानं कुरुषे न यासि विकटं नोच्चैर्वहस्याननं
दर्पान्नो लिखसि क्षितिं खुरपुटै
किं तु त्वं वसुधात
तीराण्युच्चतटीविटङ्कविषमाण्यु
968
यस्यादौ व्रजमण्डनस्य बहतो गुर्वी धुरं धैर्यतो
धोरेयै: प्रगुणीकृतो न युगपत्स्कन्धः समस्तैरपि ।
तस्यैव शृंथकम्बलस्य धवलस्योत्थापने सांप्रतं
द्रङ्गेत्रैव जरावसादिततनोग: पुण्यमुझेष्यते ॥ ८ ॥
969
एतानि बालधवल प्रविहाय कामं
गोष्टाङ्गणे तरलतर्गकचेष्टितानि ।
स्कन्धं निधेहि धुरि पूर्वधुरीणमुक्तो
नेतव्यतामुपगतोस्ति तवैष भारः ॥ ९ ॥
370
न खनति खुरैः क्षोणीपृष्ठं न नदेति सादर
प्रकृतिपरुषं प्रेक्ष्याप्यमे न कुप्यति गोचरम् ।
वहति च धुरं धुर्यो धैर्यादनुद्धतकंधरो
जगाते गुणिनः कार्योदार्यात्परानतिशेरते ॥१०॥
केषामप्येते .
अथ सामान्यवृक्षान्योक्तयः ॥ ५८ ॥
971
कि जातोसि चतुष्पथे घनतरं छन्नोसि किं छायया
छन्न श्रेत्फलितोसि किं फलभरैरायोसि किं संनतः ।