शार्ङ्गधरपद्धतिः /140
This page has been fully proofread once and needs a second look.
803
तरी
तरौ तीरोद्भूते क्वचिदपि दलाच्छादिततनुः
पतद्धारासारां गमय विषमां प्रावृषमिमाम् ।
निवृत्तायां तस्यां सरसि सरसोत्फुल्लनलिने
स एव त्वं हंसः पुनरपि विलासास्त इह ते ॥ ८ ॥
804
रे राजहंस किमिति त्वमिहागतोसि
योसौ बकः स इह हंस इति प्रतीतः ।
तद्गम्यतामनुपदेन पुनः स्वभूमौ
यावद्द
यावद्वदन्ति न बकं खलु मूढलोकाः ॥ ९ ॥
805
यो दिव्याम्बुजलीनमत्तमधुपप्रोद्गीतिरम्यं सर-
स्त्यका
स्त्यक्त्वा मानसमल्पवारिणि रतिं बध्नाति कैदारिके ।
तस्यालीकसुखाशया परिभवक्रोडीकृतस्याधुना
हंसस्योपरि टिट्
806
१२५
अन्या सा सरसी मराल मुनिभिर्यत्तीरसोपानिका-
विन्यस्तान्बलितण्डुलान्कवलयन्दृष्टो
एषा पक्कणवापिका कमलिनीखण्डेन गुप्तात्मभि-
र्व्याघैस्त्वद्विधमुग्धबन्धनविधौ को नाम नो सूत्र्यते ॥११॥
807
भो हंसास्तावदम्भोरुहकुहररजोरञ्जिताङ्गाः सहेलं
हंसीभिः पद्मखण्डे मधुरमधुकरारावरम्ये रमध्वम् ।
यावन्नायं दुरन्तो हरगलगरलव्यालजालालिनील-
प्रोन्मीलन्मेघमालामलिनसकलदिङ्गमण्डलोभ्येति कालः ॥ १२॥
808
हे पक्षिन्नागतस्त्वं कुत इह सरसस्तत्कि
किं मद्धा