शार्ङ्गधरपद्धतिः /117
This page has been fully proofread once and needs a second look.
शार्ङ्गधरपद्धतिः
640
राज्ञां दत्वा तु ष
त्रिंशद्दत्वा च विप्राणां कार्
641
चक्षुर्दद्यान्मनो दद्याद्वाचं दद्याच्च सूनृताम् ।
उत्थाय चासनं दद्यादेष धर्मः सनातनः ॥ ४४ ॥
642
तृणानि भूमिरुदकं वाक्चतुर्थी च सूनृता ।
सतामेतानि हर्म्येषु
643
मा
ग्रासादर्धमपि ग्रासमर्थिभ्यः किं न यच्छसि ।
इच्छानुरूपो विभवः कदा कस्य भविष्यति ॥ ४६ ॥
644
644
उष्णकाले जलं दद्याच्छीतकाले हुताशनम् ।
प्रा
645
अवृत्तिव्याधिशोकार्ताननुवर्तेत शक्तितः ।
आत्मवत्सततं पश्येदपि कीटपिपीलकम् ॥ ४८ ॥
646
646
गां
मोचयन्मुच्यते जन्तुः पापादा मरणान्तिकात् ॥ ४९ ॥
647
न कश्चिदपि जानाति किं कस्य श्वो भविष्यति ।
अतः श्वः करणीयानि कुर्यादद्यैव बुद्धिमान् ॥ ५० ॥
648
अनेन मर्त्यदेहेन यल्लोकद्वयशर्मदम् ।
विचिन्त्य तदनुष्ठेयं हेयं कर्म ततोन्यथा ॥ ५१ ॥