This page has been fully proofread once and needs a second look.

प्रथमो दैव्यो॑ भिषक् । अहिꣳ॑श्श्च॒ सर्वान्ज॒म्भ-
य॒म्सर्वा॑श्व यातु॒धान्यः । अ॒सौ यस्ताता॒म्रो अ॑रु॒ण
उ॒त ब॒भ्रुः स॑म॒ङ्गल॑ःलः॑ । ये चेमा रुद्रा अभितोंतो॑
दि॒वःक्षुः ( २ ) श्रिताः स॑हस्र॒शोऽवैषा हेड॑
ईमहे । अ॒सौ योऽव॒सर्पतिति॒ नील॑ग्रीवो बिलोंवो॒ विलो॑-
हितः । उ॒तैनं गोनं॑ गो॒पा अ॑दृशन्नद्द॑ न्नुदहा॒र्यः ।
उ॒तैनंनं॒ विश्व भूवा॑ भू॒तानिनि॒दृदृ॒ष्टो मृडयाति नः ।
नमो॑ अस्तु नील॑ग्रीवाय सहस्राक्षाय॑ मनुमीडुषे॑ ।
अथो॒ ये अ॑स्य॒ सत्वा॑नोनो॒ऽहं तेभ्योऽकरंरं॒मःमः॑
प्र मु॑ञ्च॒ धन्व॑नस्त्वमु॒भयोरानि॑र्त्नियोर्ज्याम् । याश्च॑
ते॒ हस्त इर्षष॑वः ( ३ ) परा॒ ता भ॑गवो वप ।
न्र्तव्वतत्य धनुस्त्वह॑स्राक्ष॒र्तेते॑षुधे । निनि॒शीर्य
श॒ल्यानांनां॒ मुख शिखा॑ शि॒वो नःनः॑ सु॒मना॑ भव ।
विज्यंयं॒नुःनुः॑प॒र्दिनोनो॒ विशैश॑ल्यो बार्णण॑वाउत ।
नेने॑न्न॒स्येष॑व आयुभुर॑स्य निष॒ङ्गर्थिःथिः॑ । या ते
हे
ते॑
हे॒
तिर्मीदुष्टम॒ हस्ते॑ ब॒भूव॑ ते॒ धनु॑ःनुः॑ । तया॒ऽस्मा-
चि॒न्विश्वत॒स्त्वम॑य॒क्ष्मयाया॒रि ब्भुज । नम॑स्ते
अस्त्वायु॑धा॒यानांना॑तताय घृष्णवे॑ । उ॒भाभ्य॑या॑मु॒त
ते नमो॑ ब॒बा॒हुभ्यां॒ तव धन्व॑ने । परि॑ ते॒ धन्व॑नो॒
हे
नो
हे॒
तिरस्मान्वृ॑णक्तु वि॒िश्वत॑ः । अथो यवि॒श्वतः॑ । अथो॒ य इषु॒धि-
स्तवावा॒रे अ॒स्मन्नि हिधेहि॒ तम् ( ४ ) ॥
 
-
 
( हस्तेते॑ दिक्ष्विष॑व वर्षव उ॒भाभ्यांयां॒द्वाविशतिश्च ) ।
इति कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहितायां चतुर्थाष्टके
पञ्चमप्रपाठके प्रथमोऽनुवाकः ॥ १ ॥
 
१९७३