रामचरितम् /494
This page has not been fully proofread.
४६२
निकृत्तकण्ठस्य शितिच्छगस्य
निमन्त्रयामास महाहवाय
निरञ्जनाक्षि स्रवदश्रुबिन्दु
निरन्तरं व्योमनि शैलशाल
निर्ययावथ विमृश्य युयुत्सा
निर्विकल्पममलं परमेकम्
निवर्ततां नाथ न वर्तते ते
निवारयामास पुनर्विलाप
निश्चित्य निस्त्रिंशतया तदैव
निश्वासधूमोर्मिभिरङ्गनानाम्
निषूदिताग्रेसरयातुधानाः
निष्ठां प्लवङ्गमबलैर्बलशालिनोऽपि
निष्ठुरं हृदि निपात्य स मुष्टिम्
नीतं विजित्य घनदं दशकन्धरेण
नीलानिली दक्षिणबामपक्षे
नुनुदुरुन्नदतः सदयं पशून्
नेतुमौषधवरं हिमशैल
नेन्द्रादयः संयति लोकपाला
नेशस्तमालोक्य वलीमुखेन्द्राः
नो चेदमुप्येषुपरम्पराभिः
नोचे न चक्रन्द मुमोच नाङ्गम्
नोपमानमथ नाप्युपमेयम्
न्यक्कृतानि च वचांसि गुरूणाम्
प
पपुः शिवा न व्युषितान्यसृञ्जि
पप्रच्छ तं प्रहशिराः
पप्रच्छ समुदाचार
पयोऽभिषेकेन पदाम्बुजाग्रे
परश्वथाग्नौ हुतराजलोकम्
परिशिष्टद्वयगतपद्याना-
पृष्ठ.
३४१
३७० । परिसमाप्त इव क्रतुरेष भोः
३४४ परिस्रवच्छोणितपङ्कदिग्धे
३८० । पश्यन्त्येव जगद्वृत्तम्
३७१ ।पश्य रामकलत्रस्य
३८२ । पाकोन्मुखं दशमुखस्य
३८८ पापाऽस्मि तात प्रियदुःखदेति
पात्रपङ्किमवभिद्य च पिष्टवा
३४४ पार्श्वयोर्न पुरतोऽथ न पश्चात्
३४१ । पिङ्गप्रदीप्तनयनैर्नवनीरदाभैः
३७९ । पितामहाराधनदृष्ट सर्व
३५२ । पितुः पेद रोपय वीरपुत्रान्
३६६ । पिपेष भूयः पिशिताशयूनाम्
३८२ । पुत्रातिकाय स्मर नः प्रसादान्
३९० । पुत्रेषु बन्धुषु सुहृत्सु सुहृज्जनेषु
३७५ पुष्पकं विविधविस्तृतपुष्पम्
३३८ । पूर्वं विचीर्णतपसा परितोषिताद्यः
३८३ । पृथगुपेतगृहीतचिरिद्रुमः
३६९ । पृष्टो न जाम्बवानेष
३४७ पौरुषं तदिह किं यदि बद्धो
३७७ । पौलस्त्य पौलस्त्य बली किलासि
३४१ पौलस्त्यस्य त्रिभुवनरिपोः
३८८
प्रकम्पयन् संहननातिभारात्
३८५ प्रकाशराज्ञीशतचाटुवादम्
प्रकिरतस्तरुभिः प्रथमं कपीन्
३५२ । प्रणेमुरन्येत्वनिवेद्यमानाः
३५७ । प्रतीच्छ सर्वे विजयस्व वेगात्
३५७ । प्रतीहि मां मातलिमिन्द्रसूतम्
३७५ । प्रत्यग्विचारय निवारय मोहमन्तः
३४९ । प्रत्यग्रकूटकुशलेषु रणोत्कटेषु
पृष्ठ.
३३७
३७७
३५८
३६०
३७४
३८६
३८३
३६५
३७०
३४१
३५०
३४२
३६२
३८५
३६४
३३८
३१९
३८७
३५२
३६८
३७८
३४५
३३३
३४७
३४९
३४९
३६४
निकृत्तकण्ठस्य शितिच्छगस्य
निमन्त्रयामास महाहवाय
निरञ्जनाक्षि स्रवदश्रुबिन्दु
निरन्तरं व्योमनि शैलशाल
निर्ययावथ विमृश्य युयुत्सा
निर्विकल्पममलं परमेकम्
निवर्ततां नाथ न वर्तते ते
निवारयामास पुनर्विलाप
निश्चित्य निस्त्रिंशतया तदैव
निश्वासधूमोर्मिभिरङ्गनानाम्
निषूदिताग्रेसरयातुधानाः
निष्ठां प्लवङ्गमबलैर्बलशालिनोऽपि
निष्ठुरं हृदि निपात्य स मुष्टिम्
नीतं विजित्य घनदं दशकन्धरेण
नीलानिली दक्षिणबामपक्षे
नुनुदुरुन्नदतः सदयं पशून्
नेतुमौषधवरं हिमशैल
नेन्द्रादयः संयति लोकपाला
नेशस्तमालोक्य वलीमुखेन्द्राः
नो चेदमुप्येषुपरम्पराभिः
नोचे न चक्रन्द मुमोच नाङ्गम्
नोपमानमथ नाप्युपमेयम्
न्यक्कृतानि च वचांसि गुरूणाम्
प
पपुः शिवा न व्युषितान्यसृञ्जि
पप्रच्छ तं प्रहशिराः
पप्रच्छ समुदाचार
पयोऽभिषेकेन पदाम्बुजाग्रे
परश्वथाग्नौ हुतराजलोकम्
परिशिष्टद्वयगतपद्याना-
पृष्ठ.
३४१
३७० । परिसमाप्त इव क्रतुरेष भोः
३४४ परिस्रवच्छोणितपङ्कदिग्धे
३८० । पश्यन्त्येव जगद्वृत्तम्
३७१ ।पश्य रामकलत्रस्य
३८२ । पाकोन्मुखं दशमुखस्य
३८८ पापाऽस्मि तात प्रियदुःखदेति
पात्रपङ्किमवभिद्य च पिष्टवा
३४४ पार्श्वयोर्न पुरतोऽथ न पश्चात्
३४१ । पिङ्गप्रदीप्तनयनैर्नवनीरदाभैः
३७९ । पितामहाराधनदृष्ट सर्व
३५२ । पितुः पेद रोपय वीरपुत्रान्
३६६ । पिपेष भूयः पिशिताशयूनाम्
३८२ । पुत्रातिकाय स्मर नः प्रसादान्
३९० । पुत्रेषु बन्धुषु सुहृत्सु सुहृज्जनेषु
३७५ पुष्पकं विविधविस्तृतपुष्पम्
३३८ । पूर्वं विचीर्णतपसा परितोषिताद्यः
३८३ । पृथगुपेतगृहीतचिरिद्रुमः
३६९ । पृष्टो न जाम्बवानेष
३४७ पौरुषं तदिह किं यदि बद्धो
३७७ । पौलस्त्य पौलस्त्य बली किलासि
३४१ पौलस्त्यस्य त्रिभुवनरिपोः
३८८
प्रकम्पयन् संहननातिभारात्
३८५ प्रकाशराज्ञीशतचाटुवादम्
प्रकिरतस्तरुभिः प्रथमं कपीन्
३५२ । प्रणेमुरन्येत्वनिवेद्यमानाः
३५७ । प्रतीच्छ सर्वे विजयस्व वेगात्
३५७ । प्रतीहि मां मातलिमिन्द्रसूतम्
३७५ । प्रत्यग्विचारय निवारय मोहमन्तः
३४९ । प्रत्यग्रकूटकुशलेषु रणोत्कटेषु
पृष्ठ.
३३७
३७७
३५८
३६०
३७४
३८६
३८३
३६५
३७०
३४१
३५०
३४२
३६२
३८५
३६४
३३८
३१९
३८७
३५२
३६८
३७८
३४५
३३३
३४७
३४९
३४९
३६४