रामचरितम् /456
This page has not been fully proofread.
द्वारि द्वारि तटिजिह्वाः
द्वार्युत्तरस्यामपरं नियुङङ्क्ष्व
द्वावप्युदीर्णरसोत्करणानु●
द्वावप्युपोढदृढबाहुबलाव ०
द्विजकण्टकयज्ञकोपयोः
द्विजेभ्यो दत्तमभयम्
द्वितयं द्वितीभिरस्यति
द्विषज्जयाय ज्यायांसम्
द्विषतोऽभियाति शतमेकचरः
ध
धनुरिदं परिगृह्य समार्गणम्
धनुर्धनुष्योंम्नि कथं न
धन्या वयमद्य रामहेतोः
धन्यो दाशरथिर्यस्य
धन्योऽसि पौलस्त्य
धर्मः स्वमूर्ध्ना कदनम्
धर्म त्रातुमशक्तस्त्वम्
धर्मादिपञ्चकद्वेषपः
धावद्भिरयमत्युप्णैः
धिक् तं धनुष्पाणिमनुप्लवं माम्
धिक् तटान्तवसतीन्सित ०
धिक् त्वामेकं नृशंसेषु
धिक् शाततां सन्नतपर्वताम्
धिगस्तु मां तं प्रति विप्रतीपम्
धिगुदारतां धिगनुरोध●
धिग्दैवं ध्रियतेऽद्यापि
धिग्दैवमङ्गदः सोऽयम्
धिङ्मां कृतघ्नमस्निग्धम्
धिमामराक्षसमिव
रामचरितान्तर्गतपद्यानी-
पृष्ठ.
२५२ । धीमाननुजः स ते जटायुः
१९९ । धुतिरोपितव्रणशतः स
३२६ । धृतगर्भगतावस्थौ
३२६ । धृतदीप्तशक्तिमुसलासि •
३०० घृतसह्यरुजं जघन्यजम्
२१६ । धैर्यवानिव संक्षोभम्
११२ ध्रियतेऽद्य सखी मदाशया
२७५ ध्रुवं तदैव क्वचिदुद्विलापया
२३३ ।ध्रुवं द्रवद्भीरुविलोक्यमानान्
ध्रुवं द्विषद्वाग्विषवेगविह्वला
५७ । ध्रुवं धियेते नृपती
३४ ।ध्रुवं वचः स्वलति महा ०
१२० । ध्रुवं विनाऽमुनेदानीम्
२४७ । ध्रुवमद्य स विस्मृतो मयः
२०३ । ध्रुवमाशु भवद्भिरीदृशैः
२४४ । ध्वनिः स तस्य गम्भीरः
३१८
ध्वस्तधुर्ययुगयोक्त्ररश्मयः
२१४ । ध्वस्तमग्रतरुपुष्पवितानम्
७३ । ध्वस्तवित्रस्तसर्वाङ्गान्
२५ । ध्वस्ता पुरीयं निहतस्तथाक्षः
१३
न
२४४
न कस्यामपि काष्ठायाम्
२५ ।न कामेषु निरुद्धोऽसि
२४ न किंचित्ते कृतं प्रष्ठैः
१७२ न किञ्चिदस्याप्यथवा
३१८ न केवलं प्राणयुताः
३१६ । न केवलं सुमनसो
२७५ न कोऽप्ययं जरठनदः
२१७ । नक्तञ्चरेण कपिराट्
पृष्ठ.
१२१
१७६
३१४
२२७
३०३
१८४
११४
३२
१५०
३२
२७८
१३५
११६
११७
१८६
२५९
१३८
३१५
२०४
८९
२१५
८९
३२
२७४
२०७
१३३
३२५
द्वार्युत्तरस्यामपरं नियुङङ्क्ष्व
द्वावप्युदीर्णरसोत्करणानु●
द्वावप्युपोढदृढबाहुबलाव ०
द्विजकण्टकयज्ञकोपयोः
द्विजेभ्यो दत्तमभयम्
द्वितयं द्वितीभिरस्यति
द्विषज्जयाय ज्यायांसम्
द्विषतोऽभियाति शतमेकचरः
ध
धनुरिदं परिगृह्य समार्गणम्
धनुर्धनुष्योंम्नि कथं न
धन्या वयमद्य रामहेतोः
धन्यो दाशरथिर्यस्य
धन्योऽसि पौलस्त्य
धर्मः स्वमूर्ध्ना कदनम्
धर्म त्रातुमशक्तस्त्वम्
धर्मादिपञ्चकद्वेषपः
धावद्भिरयमत्युप्णैः
धिक् तं धनुष्पाणिमनुप्लवं माम्
धिक् तटान्तवसतीन्सित ०
धिक् त्वामेकं नृशंसेषु
धिक् शाततां सन्नतपर्वताम्
धिगस्तु मां तं प्रति विप्रतीपम्
धिगुदारतां धिगनुरोध●
धिग्दैवं ध्रियतेऽद्यापि
धिग्दैवमङ्गदः सोऽयम्
धिङ्मां कृतघ्नमस्निग्धम्
धिमामराक्षसमिव
रामचरितान्तर्गतपद्यानी-
पृष्ठ.
२५२ । धीमाननुजः स ते जटायुः
१९९ । धुतिरोपितव्रणशतः स
३२६ । धृतगर्भगतावस्थौ
३२६ । धृतदीप्तशक्तिमुसलासि •
३०० घृतसह्यरुजं जघन्यजम्
२१६ । धैर्यवानिव संक्षोभम्
११२ ध्रियतेऽद्य सखी मदाशया
२७५ ध्रुवं तदैव क्वचिदुद्विलापया
२३३ ।ध्रुवं द्रवद्भीरुविलोक्यमानान्
ध्रुवं द्विषद्वाग्विषवेगविह्वला
५७ । ध्रुवं धियेते नृपती
३४ ।ध्रुवं वचः स्वलति महा ०
१२० । ध्रुवं विनाऽमुनेदानीम्
२४७ । ध्रुवमद्य स विस्मृतो मयः
२०३ । ध्रुवमाशु भवद्भिरीदृशैः
२४४ । ध्वनिः स तस्य गम्भीरः
३१८
ध्वस्तधुर्ययुगयोक्त्ररश्मयः
२१४ । ध्वस्तमग्रतरुपुष्पवितानम्
७३ । ध्वस्तवित्रस्तसर्वाङ्गान्
२५ । ध्वस्ता पुरीयं निहतस्तथाक्षः
१३
न
२४४
न कस्यामपि काष्ठायाम्
२५ ।न कामेषु निरुद्धोऽसि
२४ न किंचित्ते कृतं प्रष्ठैः
१७२ न किञ्चिदस्याप्यथवा
३१८ न केवलं प्राणयुताः
३१६ । न केवलं सुमनसो
२७५ न कोऽप्ययं जरठनदः
२१७ । नक्तञ्चरेण कपिराट्
पृष्ठ.
१२१
१७६
३१४
२२७
३०३
१८४
११४
३२
१५०
३२
२७८
१३५
११६
११७
१८६
२५९
१३८
३१५
२०४
८९
२१५
८९
३२
२७४
२०७
१३३
३२५