2023-03-08 05:45:32 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मार्जारकपिञ्जलशशककथा
ततस्तत्संनिधानार्थं विश्वासमुपपादयता दधिकर्णेन धर्मशास्त्रं पठितम् ।
धर्म एव हतो हन्ति धर्मो रक्षति रक्षितः ।
तस्माद्धर्मो न हन्तव्यो मा नो धर्मो हतो व
एक एव सुहृद्धर्मो निधनेऽप्यनुयाति यः ।
शरीरेण समं नाशं सर्वमन्यद्धि गच्छति ॥ ५० ॥
अन्धे तमसि मज्जामः पशुभिर्ये यजामहे ।
अहिंसायाः परो धर्मो न भूतो न भविष्यति ॥ ५१ ॥
मातृवत् परदारांस्तु परद्रव्याणि लोष्टवत् ।
आत्मवत् सर्वभूतानि यः पश्यति स पश्यति ॥ ५२ ॥
तल्कि
तत्किं बहुना तथा तौ छद्मना विश्वासमानीतौ येनाङ्कमुपगतावुभावप्ये-
कदैव तेन क्षुद्रेण गृही
इति चतुर्थी कथा समाप्ता ।
अतोऽहं ब्रवीमि । क्षुद्रमर्थपतिं प्राप्येति । तत्सर्वथा नायं क्षुद्रो राज्य-
योग्य उ
पुनरेव समवायं कृत्वा महद्राजकार्
सर्वपक्षिणो वि
केन चेदमनर्थायाभिहितं मम
तमनास्तमाह । किं मयापकृतं भवतो येनाभिषेकव्याघातः कृत इति ।
संरोहती
दग्धं दावानलेनापि न प्ररोहति वा
तकि
तत्किं बहुनाद्यदिव
वान्
किमर्थं मया सामान्येऽर्थे कृतमिति । साध्
<flag>अदेशकालार्थमनाय
यदप्रियं लाघवकारि चात्मनः ।