2023-03-07 12:11:10 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ तन्त्रम् ३
यति । अथ कदाचित् केनापि कार्षिकेण सस्यरक्षकेण स दृष्टः । द्वीप्ययं नष्टोऽ-
स्मीति मत्वा कुब्जीभूय धूसरकम्बलावेष्टितत
मितुमारब्धः । तं च दूरे दृष्ट्वा गर्दभः पुष्टाङ्गो जातबलो गर्दभीयमिति मत्वा
निष्कृष्टायुः परं वेगमास्थायोपसर्पितुमारब्धः । असावपि शीघ्रतरवेगो धावति ।
गदर्भश्चैवमचिन्तयत् । कदाचिदियं द्वापिचर्मव्यवस्थितशरीरं मां दृष्
गच्छेत् । अतोऽहमस्याः स्वां प्रकृतिमास्थाय वाशितेन मनो
इति वाशितुमारब्धः । तच्च श्रुत्वा स
प्रतिनिवृत्यासावि
इति प्रथमा कथा समाप्ता ॥
अतोऽहं ब्रवीमि । सुचिरं हि चरन्नित्यमिति । एवमस्माकमपि वाग्
दुलूकैः सह वैरमुत्पन्नमिति । मेघवर्ण आह । कथमेतत् । सोऽक
अथ पक्षिराजनियोजनकथा नाम द्वितीया कथा ।
अस्त्यराजके सर्वपक्षिणां संभूय
मभिषि
यथाविधि सर्वाभिषेको
ठक्षौमवासोनन्द्यावर्तादिनाभिषेकः प्रारब्धः । अथ नभसा
यातः । ते तुः सं दृष्
रीकर्तव्यः । यत्कारणं महदिदं पार्थि
किं तवाप्येतदभिरुचितं प्रजापालत्वं दिवान्धस्येति । अथासावा
पक्षिण उत्सादं गता हंसकारण्डचक्रवाक
दयो येनायमप्रसन्नदृष्टिरुलूको राज्येऽभिषिच्यते । अपि च
वक्रनासं सुजि
अक्रुद्
स्वभावरौद्रमत्यु
उ