2023-03-14 15:45:54 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
हरिण पूर्वबन्धनकथा
कर्षणादिभिः परिक्लेशितः । अथ कदाचित् तत्रापि राजपुत्रस्य शयनीयाधःस्थेन
प्रावृट्कालसमये सविद्युन्मेघस्तनितं श्रुत्वोत्कण्ठितहृदयेन मया स्वयूथमनुस्मृत्ये
दमभिहितम् ।
६९
वातवृष्टिविधूतस्य मृगयूथस्य धावतः ।
पृष्ठतोऽनुगमिष्यामि कदा तन्मे भविष्यति ॥ ८० ॥
अथैकाकी राजपुत्रः साश्चर्यमिदमाह। एक एवाहम
संत्रस्तहृदयः समन्ता
संवस्तहृदयः समन्ता
तं किंतु मृगेण । अत एतदौत्पातिकम् । तत्सर्वथा विनष्टोऽस्मि । इति मत्वा परमा-
वेगं गतः । अथ कथंचिद्विस्खलितवागसौ गृहाद्बहिर्निश्चक्राम परमसत्त्वाधिष्ठित
इव <error>महदास्वस्थ्यमापेदे</error><fix>महदस्वास्थ्यमापेदे</fix> । ततः प्रभाते ज्वरपरीतः सर्वभिषग्भूततन्त्रिकान् मह-
त्यार्थमा
पूजां करिष्या
हारैर्हन्यमानोऽनेन किं पशुना व्यापादितेनेति वदतायुः
रक्षितः । तेन चार्येण सर्वलक्षणविदा विज्ञापितो राजपुत्रः । भद्र सर्वा: पशुजा-
तयो ब्रुवन्त्येव न परं मानुषसमक्षमनेनैवं भवन्तम
नेन प्रावृट्कालसमयोत्सुकेन स्वयूथमनुस्मृत्येदमभिहितम् । वातवृष्टिविधूत-
स्येति । तद्भवतः किमसंबद्धं ज्वरकारणम् । तच्च श्रुत्
विकार: पूर्वप्रकृतिमापन्न: । मां चाप
कृत्वा रक्षिपुरुषाधिष्ठितं तत्रैव वने प्रतिमुक्तवान् । तैश्च तथैवानुष्ठितम् । एवमनु-
भूतपूर्वबन्धनोऽप्यहं पुनर्नियतिवशाद्
इति चतुर्थी कथा समाप्ता ।
अनन्तरमेवं तयोः प्रवदतोः सुहृत्स्नेहाक्षिप्तचित्तो मन्थरकस्तदनुसारेण
शरकण्टककुशा
रामाविग्नचित्तास्ते संपन्नाः । अथ हिरण्यकस्तमाह । भद्र न शोभनं त्वया कृतं
य
यत्स्वदुर्गमपहायागतः । अशक्तस्त्वं लुब्धकादात्मानं परित्रातुम् । वयं त्वगम्या-