2023-03-10 04:53:56 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ तन्वम् २
T
नाह । अयं दुरात्मा बद्धाशोऽनुधावति लुब्धकः । अतोऽस्माकमदर्शनमेव श्रेयः ।
सुदूरमुत्पत्य गिरितरुविषमभूभागानामुपरि गम्यतामिति । अथान्तर्हिता जालं
गृहीत्वा पक्षिणः । अथ लुब्धकोऽपि तान् दृष्टेरगोचरतां गतान् विज्ञाय निराशः
प्रतिनिवृत्तः । चित्र
दुरात्मा लुब्धकः । तदस्माकमपि प्रतिनिवृत्य गन्तुं श्रेयो महिलारोप्यमेव । त
प्रागुत्तरदिग्भागे मम प्रियसुहृद्धिरण्यको नाम मूषकः प्रतिवसति । तत्सकाशम-
विलम्बितं गच्छामः । सोऽस्माकं पाशांश्छेत्स्यति समर्थ
तथेति ते हिरण्यकबिलसमीपं प्राप्य संनिपतिताः । हिरण्यकोऽपि नीतिज्ञोऽपाय-
शङ्कया शतमुखबिलं कृत्वा तत्र निवसति । पक्षिपातचकितहृदयो हिरण्यको
निभृतमवस्थितः । चित्र
स्तावदिति । तच्च श्रुत्वा बिलदुर्गान्तर्गत एव हिरण्यकोऽब्रवीत्। को भवा-
निति । असावप्याह । चित्रग्रीवोऽहं तव सुहृदिति । सोऽपि तदाकर्ण्य पुल-
किततनुः प्रहृष्टात्मा ससंभ्रमं निर्गत्य चित्रग्रीवं सपरिवा
सविषादमाह । भद्र किमिदम् । कथय कथयेति । स आह । भद्र विद्वानसि
किमनेन पृष्टेन । उक्तं च
५०
यस्माच्च येन च यदा च यथा च यच्च
यावच्च यत्र च शुभाशुभमात्मकर्म ।
तस्माच्च तेन च तदा च तथा च त
तावच्च तत्र च कृतान्तवशादुपैति ॥ ३ ॥
हिरण्यक आह । एवमेतत् ।
सदशाद्योजनशतात् पश्य
स एव काले संप्राप्ते पाशबन्धं न पश्यति ॥ ४ ॥
शशिदिवाकरयोर्ग्रहपीडनं
गजभुजङ्गमयोरपि बन्धनम् ।
मतिमतां च निरीक्ष्य दरिद्रतां
विधिरहो बलवानिति मे
व्योमैकान्तविहारिणोऽपि विहगा: संप्राप्नुवन्त्यापदं
ब