2023-03-29 06:49:35 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मित्रभेदम्
[ तन्त्रम् १
अथ टि
अस्ति कस्मिंश्चि
अथ कदाचिट्टिट्टि
5
स्थानमन्विष्यताम् । असावकथयत् । नन्वेतदेव स्थानं वृद्धिकरमत्रैव प्रसू-
ष्वेति । साब्रवीत् । अलमनेन सापायेन स्थानेन । कदाचित् समुद्रवेला
जलप्लावनेन ममापत्यान्यपहरेत् । असावाह । भद्रे न शक्तो महोदधिर्मया
सार्धमीदृशं वैरानुबन्धं कर्तुमिति । सा विहस्याब्रवीत् । बह्वसदृशं तव समु-
द्वेण बलम् । कथमात्मनो न ज्ञायते सारासारता । उक्तं च
10
दुःखमात्मा परिच्छेत्तुमेवं योग्यो न वेति वा ।
अस्तीदृग् यस्य विज्ञानं स कृच्छ्रेऽपि न सीदति ॥ १२५ ॥
अपि च
मित्राणां हितकामानां यो वाक्यं नाभिनन्दति ।
स कूर्म इव दुर्बुद्धिः काष्ठाद्
13
टिट्टिभ आह । कथं चैतत् । साब्रवीत् ।
अथ हंसकच्छपकथा नाम दशमी कथा ।
अस्ति कस्मिंश्चित् सरसि कम्बु
द्वौ सुहृदौ सङ्कटविकटनामानौ हंसौ । अथ काल
नावृष्टिरापतिता । ततस्तयोर्मति
20
जलाशयं गच्छाव इति । किं पुनश्चिरपरिचितमिदं प्रियमित्रं कम्बु
मामन्त्रयावहे । तथा चानुष्ठिते कच्छपेनाभिहितौ ।
क्रियते । यदि तु स्नेहोऽस्ति ततो मामप्यस्मान् मृत्युमुखात् त्रातुमर्हथः ।
यत्कारणं युवयोस्तावदा
ममात्र तु मरणमेव । तद्विचिन्त्यतामाहारप्राणवियोगयोः को गरीया
25
ताभ्यामभिहितम् । युक्तमात्थ । एवमेतत् । किं पुनः प्राप्तकालं भवा
।
जानाति । अवश्यं नयाव आवां भवन्तम् । त्वया पुनः पथि चापलान्न किंचि
द्वक्तव्यम् । तथेत्युक्ते कच्छपेन हंसौ यष्टिमानीयाहतुः । इमां तु यष्
दशनैरापीडय । आवामप्यन्तयोर्गृहीत्वा व्योममार्गेण दूरं महत् सरो भवन्तं