2023-03-29 06:36:56 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
सिंहवृषभकथा
३३
पुनर्दमनकं संजीवकोऽब्रवीत् । भद्र क्षुद्रपरिवारोऽयं राजा न शिवाया
तानाम् । उक्तं च
वरं गृध्रो हंसैः सलिलपरितुष्टैः परिवृतो
न हंसः
परीवारः क्षुद्रो दहति पुरु
सहायैर
तत्सोऽयं केनापि ममोपरि राजा विप्रकृतः । साधु चेदमुच्यते ।
मृदुना सलिलेन खन्यमाना-
न्यपकृष्यन्ति गिरेरपि स्थलानि ।
उपजापकृतोद्यमैस्तु तज्ज्ञैः
किमु चेतांसि मृदूनि मानवानाम् ॥ ११९ ॥
तदेवं गते किमधुना प्राप्तकालम् । अथवा किमन्यद्युद्धात् । तदाज्ञानु-
वर्तनमयुक्तम् । उक्
गुरोरप्यवलिप्तस्य कार्याकार्यमजानतः ।
उत्पथप्रतिपन्नस्य न्याय्यं भवति शासनम् ॥ १२० ॥
यान् यज्ञसङ्घैस्तपसा च लोकान्
स्वर्गैषिणो दानचयैश्च यान्ति ।
क्षणेन तानप्यभियान्ति धीराः
प्राणान् सुयुद्धेषु परित्यजन्तः ॥ १२१ ॥
प्राणाश्च कीर्तिश्च परिच्छ
सर्वेऽपि युद्धेन हि रक्षणीयाः ।
युद्धे विशिष्टं मरणं नराणां
द्विषद्वशे जीवति यो मृतोऽसौ ॥ १२२ ॥
मृतः प्राप्स्यति वा स्वर्
उभावपि हि शूराणां गुणावेतौ सुदुर्लभौ ॥ १२३ ॥
दमनक आह । भद्र । अनुपाय एषः । यत्कारणम् ।
शत्रोर्
सोत
स पराभवमाप्नोति समुद्र इव
5
10
15
20
25