2023-04-09 06:26:18 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ तन्त्रम् १
छेद
एवं सप्तधा प्रसङ्गव्यसनं भवति । पीडनं पुनरष्टधा देवाग्न्युदकव्याधिमरक-
विषूचिकादुर्भिक्षासुरीवृष्टिभिर्भवति । अतिवृष्टिरनावृष्टिरेवासुरीवृष्टिरुच्यते ।
3
तदेतद्व्यसनं पीडनं नाम मन्तव्यम् । अथ गुणप्रतिलोमता नामोच्यते । यदा
सांध
संधिविग्रहया
संधौ प्राप्ते विग्रहं करोति विग्रहे प्राप्ते संधिं करोत्येवमेव शेषेष्वपि गुणेषु
गुणप्रातिलोम्येन यदा वर्तते तदा त
तत्सर्वथायं संजीवकात् पिङ्गलको वियोज्य: । यस्मात् प्रदीपाभावात्
10
प्रकाशाभावः । करटक आह । असमर्थो भवान् । तत्कथं वियोजयिष्यतीति ।
दमनकोऽब्रवीत् । भद्रोपायश्चिन्तनीयः । उक्तं च
उपायेन हि यच्छक्यं न तच्छक्यं पराक्रमैः ।
काकी कनकसूत्रेण कृष्णसर्पममारयत् ॥ ६० ॥
क
करटक आ
15
अथ वायससर्पकथा नाम चतुर्थी कथा ।
अस्ति कस्मिंश्चि
स्म । तयोस्तु प्रसवकालेऽसंजातक्रियाण्येवापत्यानि तद्वृक्षविवरानुसारी
कृष्णसर्
गोमायुमपृच्छताम् । भद्र किमेवं गते प्राप्तकालं भवान्मन्यते । बालघाति-
20 त्वा
त्वाच्च वृद्धयोरभाव एवावयोः । सोऽब्रवीत् । नात्र वि
नूनं स लुब्धो नोपायमन्तरेण वध्यः स्यात् ।
१८
25
भक्षयित्वा बहून्मत्स्यानुत्तमाधममध्यमान् ।
अतिलौल्याद्बकः
वायसावाहतुः । कथं चैतत् । सोऽब्रवीत् ।
अथ बककुलीरककथा नाम पञ्चमी कथा ।
अस्ति कस्मिंश्चित् प्रदेशे नानाजलचरसनाथं सरः । तत्र च कृताश्रयः
कश्चिद्
द्वि