2023-03-04 05:36:49 by Induja
This page has been fully proofread once and needs a second look.
अनुक्तमप्यूहति पण्डितो जनः
परेङ्गितज्ञानफला हि बुद्धयः ॥ १८ ॥
तद
तदेनं भयाकुलं प्राप्याद्यैव प्रज्ञाप्रभावेणात्मीयं करिष्यामि । करटकोऽ-
न
ब्रवीत् ।
दमनक आह । भद्र । कथमहं सेवानभिज्ञः । ननु मयैष सकलोऽनुजीवि
धर्मो विज्ञातः । उक्तं च
सन् १]
कोऽतिभार : समर्थानां किं दूरं व्यवसायिनाम् ।
को विदेशः सुविद्यानां कः परः प्रियवादिनाम् ॥ १९ ॥
करटक आह । कदाचित्त्वामनवसर
ब्रवीत् । अस्त्येवम् । तथाप्यनुजीविना सांनिध्यमवश्यं करणीयम् । उक्तं च
आसन्नमेव नृपतिर्भजते मनुष्यं
विद्याविहीनम
प्रायेण भूमिपतय: प्रमदा लताश्च
यः पार्श्वतो वसति तं परिवेष्टयन्ति ॥ २० ॥
कोपप्रसादवस्तूनि विचिन्वन्तः समीपगाः ।
आरोहन्ति शनै
करटक आह । अथ भवांस्तत्र गत्वा किं वक्ष्यति । दमनक आह ।
उत्तरादुत्तरं वाक्यमुत्तरादेव जायते ।
सुवृष्टिगुणसंपन्नाद्
अपि च ।
अपायसंदर्श
मुपायसंदर्शनजां च सिद्धिम् ।
मेधाविनो नीतिविधिप्रयुक्तां
पुर: स्फुरन्तीमिव दर्शयन्ति ॥ २३ ॥
न चाहमप्राप्तकालं वक्ष्यामि ।
अप्राप्तकालं वचनं बृहस्पतिरपि ब्रुवम् ।
15
20
25