2023-03-05 03:50:23 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ तन्त्रम ५
। तं प्व
सहसोत्पत्य तस्योपरि संनिपतितः खण्डशश्च तं कृत्वासृग्दिग्धवक्
यान्तं ब्राह्मणं दृष्
क्षितकारी ब्राह्मणस्तं नकुलं रुधिरर
मम पुत्रक इति यष्टिकया तं जघान । हत्वा तमनन्तरं यावदसौ ब्राह्मणो गृह-
मनुप्रविष्टस्तावदव्यङ्गं तथैव सुप्तं पुत्रकं कृष्णसर्पं च समीपे खण्डीकृतं दृष्
हतोऽस्मि मन्दबुद्धिः कि
ब्राह्मणी रुदन्तं ब्राह्मणं पश्यन्ती व्यापादितं नकुलं शतधा खण्डीकृतं सर्
दृष्
माख्यातवान् । प्रेक्षावती ब्राह्मणी परं विषादमुपगता ब्राह्मणमाह ।
कुदृष्टं कुपरि
पुरुषेण न कर्तव्यं नापितेन यथा कृतम् ॥ ३ ॥
स आह । कथं चैतत् । साब्रवीत् ॥
अथ श्रमणकघातकनापितकथा नाम द्वितीया कथा ।
अस्ति कस्मिंश्चिन्नगरे भूतपूर्वो वणिक्पुत्र उत्सन्नधनवंशविभवो दारि-
यामि
द्र्याभिभूतः शीर्णगृहदेशे वृद्धघा
धा
न्तयत् । कष्टमिदं दारिद्
रात्रौ सुप्तः । स च निशावसाने स्वप्नं दृष्टवान् । आगत्य भिक्षु
प्रबोध्य समभिहितो यथा । भद्र प्रभातसमये वयमनेनैव रूपेणागमिष्या
यत्कारणम् । तव पूर्व
दीनारा भविष्यामः । न च त्वया
न्तयन्न
न्तयन्नेव प्रभातसमये प्रतिबुद्धो धात्रीमभिहितवान् । अद्याम्ब त्वया नित्यं प्रय-
तया भवितव्यं गोमयसमार्जनादि परिकर्म वेश्
त्रयस्य भोजनं दातव्यम् । अहमपि नापितमानयामीति । तथा चा
इमथु
श्मश्रुनखलु