2023-03-06 04:47:52 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
लब्धनाशम्
[ तन्त्रम् ४
महाननर्थो मे समुत्पन्न आसीत् । न जाने गिरिशिखराकारं किमपि सत्त्वं ममो-
परि निपतितं यथायुः
उक्तं च
प्रायेण तु नृणां लोके त्रिवर्गमभिवाञ्छताम् ।
असन्तोऽपि हि वै विघ्ना उत्पद्यन्ते स्वभावतः ॥ १८ ॥
सा रासभी विहिताद्भुतशृङ्गारा त्वामवलोक्य सानुरागालिङ्गितुमुत्थिता
त्वं च कातरतया नष्टः । सा पुनर्न शक्ता त्वां विना स्थातुं तया पुनर्नश्यतो
भवतोऽवलम्बनार्थं हस्तः प्रसारितः । न चान्यद
च्छ्
गृहीत्वा व्यापादितश्च । ततस्तं हत्वा सिंह आह । भद्र । अयमौषधोपयोगो देवार्
नादि कृत्वोपयुज्यते । ततः सिद्धिं करोति । यतस्त्वमेवं निभृतो भूत्वा
यावदहं स्नात्वा नित्यकर्म कृत्वागच्छामीत्युक्त्वा गतः । गते च सिं
ना महौष
यित्वा सुपरिमृष्टवक्
दृष्टवान् कर्
गोमायुराह । स्वामिन् कुतोऽस्य मूर्खस्य कर्णहृदयम् । यस्य खलु कर्णहृदय
मस्ति स किमेवंविधो भवति । आगत
इति प्रथमा कथा समाप्ता।
अतोऽहं ब्रवीमि । ना
पुनः प्रतार
कृतकवचनैः कार्यारम्
निभृ
अतिशयगुणं त्वत्पाण्डित्यं मयाप्यनुवर्तितं
कृतकवचनैः का
खा
साधु