2023-03-09 05:47:59 by Alok Kumar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
ब्राह्मणचौरराक्षसकथा
न्यायः । गोयुगे मयापहृते प
कदाचिदयं गोश
यदि त्वया गृहीतोऽयं कलकलं कृत्वोत्थास्यति ततः सर्वेऽप्युत्थास्यन्ति । तदा
हमपि न शक्नोमि गोयुगमपहर्तुम् । अतः प्रथमं मयापहृते गो
ब्राह्मणो भक्षयितव्यः । एवं तयोः परस्परं विवदतो
च युगपद्द्ब्राह्मणः प्रतिबुद्ध: । चौरस्तावदवोचत् । ब्राह्मण ब्रह्मराक्षसोऽयं त्वां
ग्रहीतुमिच्छति । ब्रह्मराक्षसोऽप्याह । चौरोऽयं ते गोयुगलमपहर्तुमिच्छति ।
एवं श्रुत्वोत्थाय ब्राह्म
हू
द्गूर्णलगुडेन च चौराद्गोयुगं ररक्ष । ततस्तावुभावपि चौरराक्षसावपयाताविति ।
इति सप्तमी कथा समाप्ता ।
अतोऽहं ब्रवीमि । शत्रवोऽपि हितायैवेति । अपि च
शिबिनापि स्वमांसानि कपोतार्थे महात्मना ।
श्येनाय किल दत्तानि श्रूयते पुण्यकर्मणा ॥ ६८ ॥
अतस्त्वमपि शरणागतं हन्तुं नार्हसि । ततोऽनन्तरं प्राकारकर्णमपृच्छत् ।
सोऽप्येवमेव समर्थितवान् । अथ पुनरपि समुत्थायान्तर्
वीत् । कष्टं विनाशितोऽयं स्वामी युष्माभिरनयेन । उक्तं च
प्रत्यक्षेऽपि कृते दोषे मूर्
रथकारः स्वकां भार्
ते प्राहुः । कथं चैतत् । सोऽब्रवीत् ।
अथ जारिणीपतिरथकारकथा नामाष्टमी कथा ।
अस्ति कस्मिंश्चिदधिष्ठाने रथकारः । तस्य प्रिया भा
जनैः प्रतिबोधितः । ततोऽसौ रथकारो जिज्ञासुस्तामाह । प्रिये विप्रकृष्टे
न्तरे राजकीयो मण्डपः कर्तव्यः । त
चिल्
यथा
१२