2023-10-26 16:12:43 by kartikbhagwat94@gmail.com

This page has been fully proofread once and needs a second look.

न्यायकोशः ।
 
३५७
 
। मुखमालिन्यादि इति प्रशस्तपादाचार्यादयः ( वै० उ० १०/१/१ पृ०

४१७ ) । कविकल्पलतायां लोकसिद्धानि कतिचिद्दुःखकारणानि दर्शि-

तानि । तानि यथा पारतन्त्र्यम् आधिः व्याधिः मानच्युतिः शत्रुः कुभार्या

नैः ख्यम् कुग्रामवासः कुस्खामिसेवनम् बहुकन्याः वृद्धत्वम् परगृहवासः

वर्षाप्रवासः भार्याद्वयम् कुभृत्यः दुईलकरणककृषिः इति । एवम् वराहपु-

[ख] प्रतिकूलवेदनीयम् (वात्स्या० ११ १२ १२ ) ( त० सं० ) । प्रति-

राणादावपि कतिचिद्दुःखकारणान्युक्तानि तानि तत एव वेद्यानि (वाच ० ) ।

कूलवेदनीयतया बाधनात्मकमित्यर्थः ( सर्व० पृ० २४६ अक्ष०) । अत्र

प्रतिकूलत्वं च द्विष्टत्वम् । अत्रेदं बोध्यम् । दुःखं प्रतिकूलवेदनीयता

द्वेषविषयः । दुःखसाधनं तु द्विष्टसाधनताज्ञानाद्वेषविषय: (वाच०) इति ।

दुःखत्वज्ञानादेव सर्वेषां दुःखं स्वाभाविकद्वेषविषयः । दुःखसाधनं तु

द्विष्टसाधनत्वज्ञानाद्वेषविषय: ( मु० गु० पृ० २२० ) । दुःखं द्वेषवि-

पयः इति वाक्यवृत्तिः ( वाक्य० गु० पृ० २१ ) । [ग] द्वेषाज-

सचेतसां प्रतिकूलम् ( भा०प० श्लो० १४६) । अधर्ममात्रासाधारण-

न्यद्वेषविषय: ( प्र० प्र० गु० पृ० १७ ) । [घ ] अधर्मजन्यम्

कारणकगुण इत्यर्थ: ( सि० च० पृ० ३५ ) । तच्च दुःखमेकविंशति-

भेदभिन्नम् । तथाहि शरीरम् षडिन्द्रियाणि षड्डिषयाः षड्डिधानि प्रत्य-

विषया: प्रत्यक्षाणि च तत्साधनत्वात् । सुखं च दुःखानुषङ्गात् ।

दुःखं तु स्वरूपत एवेति । सिद्धान्तचन्द्रोदये च दुःखं चतुर्विधमित्युक्तम्

( सि० च० पृ० ३५ ) । देहेन्द्रियादिकं दुःखजनकत्वाहुःख

( ( ता० २० श्लो० ३२ ) । [ङ ] बुद्धितत्त्वस्य परिणामविशेषः ।

सच रजःकार्यः इति सांख्या: ( सां० कौ० ) । अत्रोच्यते । दुःख

त्रिविधम् । आध्यात्मिकम् आधिभौतिकम् आधिदैविकं चेति । तत्राध्या-

त्मिकं द्विविधम् । शारीरम् मानसं च । तत्र शारीरम् वातपित्तश्लेष्मणां

पादर्शन निबन्धनम् । सर्वे चैतदान्तरोपायसाध्यत्वादाध्यात्मिकं दुःखम् ।

वैषम्यनिमित्तम् । मानसं तु कामक्रोधलोभमोहभयेर्ष्या विषादविषयविशे-
चर्यते
 
:खत्वेनोप-