2023-02-20 00:55:13 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
न्यायकोशः ।
३४९
1
दया – १ परदुःखप्रहरणेच्छा । यथा प्राणा यथात्मनोमीष्टा भूतानामपि
ते तथा । आत्मौपम्येन सर्वत्र दयां कुर्वन्ति साधवः ॥ इत्यादौ । अत्रो-
च्यते । यत्नादपि परक्लेशं हतु या हृदि जायते । इच्छा भूमिसुरश्रेष्ठ सा
दया परिकीर्तिता ॥ इति ( वाच० ) । २ शान्तिरसस्य व्यभिचारिभावो
दया इति रसशास्त्रज्ञा वदन्ति । यथाह शान्तरसोपक्रमे रोमाबाद्याः
स्वानुभावास्तथा स्युर्व्यभिचारिणः । निर्वेदहर्षस्मरणमतिभूतदयादयः ॥
इति ( सा० द० )।
दर्पः- १ परावचीरण हेतुश्चित्तवृत्तिविशेषः । यथा अहंकारश्च सर्वेषां पाप-
बीजममङ्गलम् । ब्रह्माण्डेषु च सर्वेषां गर्वपर्यन्तमुन्नतिः ॥ येषां येषां
भवेद ब्रह्माण्डेषु परात्परे । विज्ञाय सर्वं सर्वात्मा तेषां शास्ताहमेव
च ॥ इति ( ब्रह्मवैव० ) इत्यादौ । २ दुःखिप्रतियोगिकः सुखित्वप्र-
युक्तः चित्तवृत्तिविशेषः इति योगशास्त्रज्ञा आहुः ( पात० मा० )
( वाच० ) । ३ उत्साहः । यथा तेजोविहीनं विजहाति दर्पः (किरा० )
इत्यादौ इति काव्यज्ञा आहुः ।
दर्शनम् -१ चाक्षुषप्रत्यक्षम् । यथा घटं पश्यतीत्यादौ धास्वर्थः । अत्र
घटपदोत्तरद्वितीयाया लौकिकविषयित्वमर्थः । तस्य धात्वर्थेन्वयः ( ग०
व्यु० का० २ ) । २ ज्ञानम् । यथा विश्वं मिथ्या दृश्यत्वात् शुक्तिरज-
तवत् इत्यादौ । ३ सूक्ष्मव्यवहितविप्रकृष्टाशेषचाक्षुषस्पर्शादिविषयं ज्ञानं
दर्शनम् ( सर्व० सं० पृ० १६६ नकुली० ) । ४ तत्त्वज्ञानसाधनं
शास्त्रम् । यथा महर्षिगौतममुनिप्रणीतं न्यायदर्शनम् । तच्च दर्शनं द्विवि-
धम् । आस्तिकदर्शनम् नास्तिकदर्शनं चेति । तत्रास्तिकदर्शनं मुख्यत्वेन
षड़िधम् । सांख्यपातञ्जलपूर्वमीमांसोत्तरमीमांसातर्कन्यायमेदेनेति ।
तदुक्तम् ॥ द्वौ योगौ द्वे च मीमांसे द्वौ तर्काविति षट् बुधाः इति ।
एतानि शास्त्राण्याहुरिति शेषः । तत्र सांख्यं कपिलकृतं द्वाविंशतिसूत्रा-
त्मकम् अभ्यायषत्मिकं च निरीश्वरवादः पातञ्जलम् पतञ्जलिकृतं
पादचतुष्टयात्मकं योगशास्त्रम् । पूर्वमीमांसा जैमिनिकृतं द्वादशाध्याया-
त्मकं कर्मकाण्डम् ।उत्तरमीमांसा वेदव्यासकृतमभ्यायचतुष्टयात्मकं
३४९
1
दया – १ परदुःखप्रहरणेच्छा । यथा प्राणा यथात्मनोमीष्टा भूतानामपि
ते तथा । आत्मौपम्येन सर्वत्र दयां कुर्वन्ति साधवः ॥ इत्यादौ । अत्रो-
च्यते । यत्नादपि परक्लेशं हतु या हृदि जायते । इच्छा भूमिसुरश्रेष्ठ सा
दया परिकीर्तिता ॥ इति ( वाच० ) । २ शान्तिरसस्य व्यभिचारिभावो
दया इति रसशास्त्रज्ञा वदन्ति । यथाह शान्तरसोपक्रमे रोमाबाद्याः
स्वानुभावास्तथा स्युर्व्यभिचारिणः । निर्वेदहर्षस्मरणमतिभूतदयादयः ॥
इति ( सा० द० )।
दर्पः- १ परावचीरण हेतुश्चित्तवृत्तिविशेषः । यथा अहंकारश्च सर्वेषां पाप-
बीजममङ्गलम् । ब्रह्माण्डेषु च सर्वेषां गर्वपर्यन्तमुन्नतिः ॥ येषां येषां
भवेद ब्रह्माण्डेषु परात्परे । विज्ञाय सर्वं सर्वात्मा तेषां शास्ताहमेव
च ॥ इति ( ब्रह्मवैव० ) इत्यादौ । २ दुःखिप्रतियोगिकः सुखित्वप्र-
युक्तः चित्तवृत्तिविशेषः इति योगशास्त्रज्ञा आहुः ( पात० मा० )
( वाच० ) । ३ उत्साहः । यथा तेजोविहीनं विजहाति दर्पः (किरा० )
इत्यादौ इति काव्यज्ञा आहुः ।
दर्शनम् -१ चाक्षुषप्रत्यक्षम् । यथा घटं पश्यतीत्यादौ धास्वर्थः । अत्र
घटपदोत्तरद्वितीयाया लौकिकविषयित्वमर्थः । तस्य धात्वर्थेन्वयः ( ग०
व्यु० का० २ ) । २ ज्ञानम् । यथा विश्वं मिथ्या दृश्यत्वात् शुक्तिरज-
तवत् इत्यादौ । ३ सूक्ष्मव्यवहितविप्रकृष्टाशेषचाक्षुषस्पर्शादिविषयं ज्ञानं
दर्शनम् ( सर्व० सं० पृ० १६६ नकुली० ) । ४ तत्त्वज्ञानसाधनं
शास्त्रम् । यथा महर्षिगौतममुनिप्रणीतं न्यायदर्शनम् । तच्च दर्शनं द्विवि-
धम् । आस्तिकदर्शनम् नास्तिकदर्शनं चेति । तत्रास्तिकदर्शनं मुख्यत्वेन
षड़िधम् । सांख्यपातञ्जलपूर्वमीमांसोत्तरमीमांसातर्कन्यायमेदेनेति ।
तदुक्तम् ॥ द्वौ योगौ द्वे च मीमांसे द्वौ तर्काविति षट् बुधाः इति ।
एतानि शास्त्राण्याहुरिति शेषः । तत्र सांख्यं कपिलकृतं द्वाविंशतिसूत्रा-
त्मकम् अभ्यायषत्मिकं च निरीश्वरवादः पातञ्जलम् पतञ्जलिकृतं
पादचतुष्टयात्मकं योगशास्त्रम् । पूर्वमीमांसा जैमिनिकृतं द्वादशाध्याया-
त्मकं कर्मकाण्डम् ।उत्तरमीमांसा वेदव्यासकृतमभ्यायचतुष्टयात्मकं