2023-02-20 00:54:50 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
२५०
न्यायकोशः ।
इति । अत्र साध्यात्मकक्रियाया लिङ्गसंख्यान्वयित्वाभावेन तद्विशेषण-
स्तोकादिवाचकपदस्योत्सर्गत एकवचनक्कीबता । अत एव स्तोकं पच्यत
इत्यादि साधु संगच्छते । घञाद्यन्ते साध्यसिद्धोभयक्रिययोर्धातुप्रत्ययाम्यां
बोधनस्थले तु कातन्त्रपरिशिष्टाद्युक्ते स्तोकं पाक: इत्यादौ धातुबोष्य-
साध्यरूपक्रियाविशेषणत्वविवक्षायामेकवचनक्कीबता । घञ्वाच्यसिद्धक्रिया-
न्वयविवक्षायां तु विशेषणस्य लिङ्गसंख्यान्वयित्वेन तद्विशेषणपदस्य
द्विवचनपुंस्त्वादि । अत एव संचारो रतिमन्दिरावधि सखीकर्णावधि
व्याहृतम् इति आगमो निष्फलस्तत्र भुक्तिः स्तोकापि यत्र नो इति च
प्रयोगः संगच्छते इति शाब्दिकमतम् । अन्न केचिन्नैयायिकास्तु शुद्ध-
धात्वर्थविशेषणत्वविवक्षायां द्वितीयैव । घञाद्यन्तसमुदायविशेषणत्वे तु न
द्वितीयाकीबतानियमः । अत एव स्तोकं पाकः इति प्रयोगो न साधुः
इत्याहुः । वस्तुतस्तु क्रियाविशेषणानां कर्मत्वम् इत्यत्र क्रियेति पदस्य
सार्थकप्रत्ययान्तधातूपस्थाप्यार्थः इत्यर्थपरत्वेन न कुत्राप्यनुपपत्तिः इति
विज्ञेयम् ( ग० व्यु० का० १ पृ० ६ ) । अत्रायं विशेषः । स्तोक-
पक्तेत्यादौ कियाविशेषणैः कर्मधारय एव । महाकविर्महाविज्ञ इत्यादौ
कवित्वादाविष प्रकृतेप्येकनामार्यैकदेशे पचनादावपरनामार्थस्या
मेदान्वय-
बोधकतया कर्मधारयस्य संभवात् । स्तोकं पक्तेन्यादावमस्तादात्म्यवाचित्वे
तत्पुरुषः संभवत्येव । अयमाशयः । यत्राभेदेनान्वयबोधस्तत्र कर्मधारयः ।
यत्र च भेदेनान्वयबोधस्तत्र तत्पुरुषः इति मर्यादा । एवं च प्रकृते
तादात्म्यस्याम्वाच्यत्वेन पदोपस्थापितत्वात् पदादुपस्थापितस्य प्रकारतयापि
भानं संभवति इति नियमेनाम्बाच्यस्तोकतादात्म्यस्याश्रयतासंबन्धेन
पचनक्रियायामन्वयो वाच्यः । तथा च तादृशसंबन्धस्य भेदसंबन्धत्वा-
तत्पुरुषः इति । क्रियाविशेषणैः समास एवाव्युत्पन्नः इति तु न
देश्यम् । स्तोकनम्रा स्तनाभ्याम् (मेघदू० २।१९ ) इत्यादेः कालिदा-
साद्यैः : प्रयुक्तत्वात् ( श० प्र० श्लो० ३८ पृ० ४८ ) ।
-
क्रीतानुशयः – क्रीत्वा मूल्येन यः पण्यं क्रेता न बहु मन्यते । क्रीतानुशय
इत्येतद्विवादपदमुच्यते ॥ ( मिताक्षरा २ । १७७)।
न्यायकोशः ।
इति । अत्र साध्यात्मकक्रियाया लिङ्गसंख्यान्वयित्वाभावेन तद्विशेषण-
स्तोकादिवाचकपदस्योत्सर्गत एकवचनक्कीबता । अत एव स्तोकं पच्यत
इत्यादि साधु संगच्छते । घञाद्यन्ते साध्यसिद्धोभयक्रिययोर्धातुप्रत्ययाम्यां
बोधनस्थले तु कातन्त्रपरिशिष्टाद्युक्ते स्तोकं पाक: इत्यादौ धातुबोष्य-
साध्यरूपक्रियाविशेषणत्वविवक्षायामेकवचनक्कीबता । घञ्वाच्यसिद्धक्रिया-
न्वयविवक्षायां तु विशेषणस्य लिङ्गसंख्यान्वयित्वेन तद्विशेषणपदस्य
द्विवचनपुंस्त्वादि । अत एव संचारो रतिमन्दिरावधि सखीकर्णावधि
व्याहृतम् इति आगमो निष्फलस्तत्र भुक्तिः स्तोकापि यत्र नो इति च
प्रयोगः संगच्छते इति शाब्दिकमतम् । अन्न केचिन्नैयायिकास्तु शुद्ध-
धात्वर्थविशेषणत्वविवक्षायां द्वितीयैव । घञाद्यन्तसमुदायविशेषणत्वे तु न
द्वितीयाकीबतानियमः । अत एव स्तोकं पाकः इति प्रयोगो न साधुः
इत्याहुः । वस्तुतस्तु क्रियाविशेषणानां कर्मत्वम् इत्यत्र क्रियेति पदस्य
सार्थकप्रत्ययान्तधातूपस्थाप्यार्थः इत्यर्थपरत्वेन न कुत्राप्यनुपपत्तिः इति
विज्ञेयम् ( ग० व्यु० का० १ पृ० ६ ) । अत्रायं विशेषः । स्तोक-
पक्तेत्यादौ कियाविशेषणैः कर्मधारय एव । महाकविर्महाविज्ञ इत्यादौ
कवित्वादाविष प्रकृतेप्येकनामार्यैकदेशे पचनादावपरनामार्थस्या
मेदान्वय-
बोधकतया कर्मधारयस्य संभवात् । स्तोकं पक्तेन्यादावमस्तादात्म्यवाचित्वे
तत्पुरुषः संभवत्येव । अयमाशयः । यत्राभेदेनान्वयबोधस्तत्र कर्मधारयः ।
यत्र च भेदेनान्वयबोधस्तत्र तत्पुरुषः इति मर्यादा । एवं च प्रकृते
तादात्म्यस्याम्वाच्यत्वेन पदोपस्थापितत्वात् पदादुपस्थापितस्य प्रकारतयापि
भानं संभवति इति नियमेनाम्बाच्यस्तोकतादात्म्यस्याश्रयतासंबन्धेन
पचनक्रियायामन्वयो वाच्यः । तथा च तादृशसंबन्धस्य भेदसंबन्धत्वा-
तत्पुरुषः इति । क्रियाविशेषणैः समास एवाव्युत्पन्नः इति तु न
देश्यम् । स्तोकनम्रा स्तनाभ्याम् (मेघदू० २।१९ ) इत्यादेः कालिदा-
साद्यैः : प्रयुक्तत्वात् ( श० प्र० श्लो० ३८ पृ० ४८ ) ।
-
क्रीतानुशयः – क्रीत्वा मूल्येन यः पण्यं क्रेता न बहु मन्यते । क्रीतानुशय
इत्येतद्विवादपदमुच्यते ॥ ( मिताक्षरा २ । १७७)।