नराभरणम् /47
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मूर्खस्य साधोर्विपरीतमेतत् ज्ञानाय दानाय च रक्षणाय ॥ २८१ ॥
त्यागिनां किं विचारेण दोषेष्वपि गुणेष्वपि ।
समं वर्षति पर्जन्यः सस्येष्वपि तृणेष्वपि ॥ २८२ ॥
वने कलापी गगने च मे
चन्द्रोऽन्तरिक्षे कुमुदं सरस्यां दूरेऽपि मैत्री खलु सज्जनानाम् ॥ २८३ ॥
गावो भूयः पशून् पाति
तृणमेव परं मन्ये नरादनुपकारिणः ॥ २८४ ॥
दिश
कबलमुपल
शु(श)
दलद(म)रुणनखात्रैः पाटिता(तं) वा वधूभ्यः ॥ २८५ ॥
कर्
विशालयेदक्षियुगं च काचित् ।
प्रकाममभ्यस्य तु नाम विद्यां
सौजन्यमभ्यासवशाद(शेन)लभ्यम् ॥ २८६ ॥
८१
तृणाल्लघुतरस्तूलस्तूलादपि च याचकः ।
वायुना किं न नीतोऽसौ मामयं याचयेदिति ॥ २८७ ॥
याचना हि पुरुषस्य महत्त्वं नाशयत्यखिलमेव तथा हि ।
सद्य एव भगवानपि विष्णुः वामनो भवति याचितुमिच्छन् ॥ २८८ ॥
11