नराभरणम् /27
This page has been fully proofread once and needs a second look.
उत्क्रोशं (त्कोचं) प्रतिदानं च सद्यो गृह्णाति बुद्धिमान् ॥ १२१ ॥
सुभाषितपरिभ्रष्टं ताम्बूलरसवर्जितम् ।
यन्मुखं वेदविभ्रष्टं तन्मुखं बिलमुच्यते ॥ १२२ ॥
परोपकृतिशीला
म
वेदविद्या
नन्दन्त्योषधयस्सर्वा यास्यामः परमां गतिम् ॥ १२४ ॥
॥
॥
नष्टशौचे व्रतभ्रष्टे विप्रे वेदविवर्जिते ।
रोदित्यन्नं हि दातव्यं किं मया दुष्कृतं कृतम् ॥ १२५ ॥
कदाचित्कवचं भेद्यं नाराचेन शरेण वा ।
अपि वर्षशताघाते ब्राह्मणाशीर्न भिद्यते ॥ १२६ ॥
तैलाभ्यङ्गं द्विजोच्छिष्टं विप्राणामङ्गमर्दनम् ।
गवां कण्डूयमानेन (नं चैव?) कोटियज्ञफलं लभेत् (लप्रदम्
विषस्य तैलस्य न किञ्चिदन्तरं
मृतस्य सुप्तस्य न किञ्चिदन्तरम् ।
ऋणस्य दासस्य न किञ्चिदन्तरं
द्विजस्य दैवस्य न किञ्चिदन्तरम् ॥ १२८ ॥
६१
पङ्कजं च पलाशं च नद्यां च करवीरकम् ।
चम्पकं पाटली चैव नीलोत्पलमिति स्मृतम् ॥ १२९ ॥