2023-06-05 16:40:43 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
नीलकण्ठ विजये सव्याख्याने
व्याप्य च तानानुपूर्येण परिहृतज़रारोगपरिश्रमासु पञ्चेन्द्रिय
छायासु तेषामायासमवधूय पुनरपि ते ममन्धुरमृतार्णवम् ।
न्युद्यतीं मथनतः किल निष्कळङ्कां
आनन्दकन्दळमयीममृतांशुरेखाम् ।
सपुष्पकलिकेय मु मापतेरि-.
त्यालोचयन्नुपददे मनसा मुकुन्दः ॥ १० ॥
चसा कीर्तिश्चेतिकर्मधारये 'स्त्रियाः पुंवत् - ' ( 6-3-34) इत्यादिना
या: मूलं कारणभूतं महत् उत्कृष्टं सुकृतं कर्म वा किं भवेत् । 'श्रेयसी
त्यमरः । ईदृशं यशस्विवृक्षजन्महेतुभूतं तृतीयमिदं कर्म अन्यदेव
रक्तमेव किं वा भवेत् किंवेत्यर्थः । इति इत्थं मुनीनां वादकथा संवादः
म्यति शान्ता न भवतीत्यर्थः । दिवादित्वात् शमिधातोः श्यनि 'शमा-
3-74 ) इति दीर्घः । अतिविलक्षणं तेषां जन्मेति भावः ॥ अवस्था-
नू सन्तानादिकल्पवृक्षान् आनुपूर्व्येण अनुगताः पूर्व अनुपूर्वाः तेषां
तेन कर्मणेति यावत् । अवस्थाप्य स्थापयित्वा परिहृतः परिहा-
गाभ्यां परिश्रमों याभिस्तास्तथाभूतासु । पञ्च यानि चक्षुरादीनी-
- समुज्जीविन्यः उज्जीविकाः । हर्षप्रदा इति यावत् । तथाभूतासु तेषां
छायासु अनातपेषु । 'छाया सूर्यप्रिया कान्ति: प्रतिबिम्ब मनातपः'
नायासं श्रममवधूय परिहार्य पुनरपि ते देवासुरा: अमृतार्णवं
नन्धु: विलोडयामासुरित्यर्थः ॥ अभ्युद्यतीमिति ॥ मुकुन्दः
थन तस्समुद्रमथनादभ्युवतीमाविर्भवित्रीं निष्कलङ्कां अपगतकलङ्कां
अन्दस्य यत्कन्दळं तस्येमां तन्मयीं तत्स्वरूपामित्यर्थः । विकारार्थे
(4-1-15) इत्यादिना ङीपू । अमृतांशुरेखां चन्द्ररेखां इयमुमापतेः
त्तसपुष्पक लिका - शेखरी भाविकोरक इत्यर्थ: । 'पुंस्युतंसावतंसौ वा
खरे' इत्यमरः । 'कलिका कोरक: पुमान्' इति च । इति इत्थम्
रेभावयन् मनसा उपददे उपायनं चकारेत्यर्थः । उपपूर्वस्य दाधातोरुपा-
क्तप्राहकप्रमाणं तु ' उपाय नमुपग्राह्यमुपहारस्तथोपदा' इत्यमरः ।
- देवभांगत्वेऽपि घनीभूतामृतं तु परमेश्वरस्यैव समर्पणीयमिति
▸
समर्पितां
"कि
तदि
जान
भावः ॥
सन्निहित:
तस्सन् म
स्वीकुर्वाण
श्रीविष्णो
वस्तुगत्या
वा सेवयेट
सदेस्सीदा
अविरतं =
माहाभाग्यं
शालिन ए
शरणं रक्ष
विष्णुका
इत्यमरः
सन्मार्गप्र
नाथस्य स
इत्यर्थः ।
सुखेन ल
स्वार्थे ठकू
N
व्याप्य च तानानुपूर्येण परिहृतज़रारोगपरिश्रमासु पञ्चेन्द्रिय
छायासु तेषामायासमवधूय पुनरपि ते ममन्धुरमृतार्णवम् ।
न्युद्यतीं मथनतः किल निष्कळङ्कां
आनन्दकन्दळमयीममृतांशुरेखाम् ।
सपुष्पकलिकेय मु मापतेरि-.
त्यालोचयन्नुपददे मनसा मुकुन्दः ॥ १० ॥
चसा कीर्तिश्चेतिकर्मधारये 'स्त्रियाः पुंवत् - ' ( 6-3-34) इत्यादिना
या: मूलं कारणभूतं महत् उत्कृष्टं सुकृतं कर्म वा किं भवेत् । 'श्रेयसी
त्यमरः । ईदृशं यशस्विवृक्षजन्महेतुभूतं तृतीयमिदं कर्म अन्यदेव
रक्तमेव किं वा भवेत् किंवेत्यर्थः । इति इत्थं मुनीनां वादकथा संवादः
म्यति शान्ता न भवतीत्यर्थः । दिवादित्वात् शमिधातोः श्यनि 'शमा-
3-74 ) इति दीर्घः । अतिविलक्षणं तेषां जन्मेति भावः ॥ अवस्था-
नू सन्तानादिकल्पवृक्षान् आनुपूर्व्येण अनुगताः पूर्व अनुपूर्वाः तेषां
तेन कर्मणेति यावत् । अवस्थाप्य स्थापयित्वा परिहृतः परिहा-
गाभ्यां परिश्रमों याभिस्तास्तथाभूतासु । पञ्च यानि चक्षुरादीनी-
- समुज्जीविन्यः उज्जीविकाः । हर्षप्रदा इति यावत् । तथाभूतासु तेषां
छायासु अनातपेषु । 'छाया सूर्यप्रिया कान्ति: प्रतिबिम्ब मनातपः'
नायासं श्रममवधूय परिहार्य पुनरपि ते देवासुरा: अमृतार्णवं
नन्धु: विलोडयामासुरित्यर्थः ॥ अभ्युद्यतीमिति ॥ मुकुन्दः
थन तस्समुद्रमथनादभ्युवतीमाविर्भवित्रीं निष्कलङ्कां अपगतकलङ्कां
अन्दस्य यत्कन्दळं तस्येमां तन्मयीं तत्स्वरूपामित्यर्थः । विकारार्थे
(4-1-15) इत्यादिना ङीपू । अमृतांशुरेखां चन्द्ररेखां इयमुमापतेः
त्तसपुष्पक लिका - शेखरी भाविकोरक इत्यर्थ: । 'पुंस्युतंसावतंसौ वा
खरे' इत्यमरः । 'कलिका कोरक: पुमान्' इति च । इति इत्थम्
रेभावयन् मनसा उपददे उपायनं चकारेत्यर्थः । उपपूर्वस्य दाधातोरुपा-
क्तप्राहकप्रमाणं तु ' उपाय नमुपग्राह्यमुपहारस्तथोपदा' इत्यमरः ।
- देवभांगत्वेऽपि घनीभूतामृतं तु परमेश्वरस्यैव समर्पणीयमिति
▸
समर्पितां
"कि
तदि
जान
भावः ॥
सन्निहित:
तस्सन् म
स्वीकुर्वाण
श्रीविष्णो
वस्तुगत्या
वा सेवयेट
सदेस्सीदा
अविरतं =
माहाभाग्यं
शालिन ए
शरणं रक्ष
विष्णुका
इत्यमरः
सन्मार्गप्र
नाथस्य स
इत्यर्थः ।
सुखेन ल
स्वार्थे ठकू
N