2023-06-05 16:40:37 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
तुरीयाभ्वासः
३०३
इति निर्विण्ण इव निवेदयति गरुडध्वजे, प्रहसन् पार्वतीरमणः,
पश्य तावदिति ब्रुवन्, प्रसारयन् दक्षिणं बाहुम् अनुसस्मार हालाहलम् ।
सर्वात ङ्क विशङ्कशङ्करजटालङ्ङ्कारचन्द्राङ्कुर-
ज्योत्ला निर्भरपूरित त्रिजगतीगर्भावधूतो बहिः ।
स वेळः वचन व्यलीयत महाशुण्डालशुण्डाहति-
क्षुभ्यत्क्षुद्र सरस्तरङ्ग निकरव्याकीर्णशैवालवत् ॥ २९ ॥
.
देश: एतत्पर्यन्तमेत वत्कालपर्यन्तं तव करुणया कृपया साधितमिव सम्पादि-
तप्रायमेवेत्यर्थः । दुरूहे ऊहितुमशक्ये दुःसाधे साधयितुमशक्ये महत्यधिके
अस्मिन् प्रविलये पुनः एतस्मिन्विनाशकाले त्वित्यर्थः । तव चरणयोः तत्त्वस्य
स्वरूपस्य कथनमभिधान मिति यत् । 'तत्त्वं विलम्बमाने स्यात् स्वरूपे परमा-
त्मनि' इति नानार्थ रत्नमाला । तदिदं मया कार्यं कर्तव्यमित्यर्थः । मम
स्वरूप मेतावदिति कथनमेव में रोचत इति भावः ॥ इतीति ॥ इति इत्थं निर्विण्णे
खेद विशिष्ट इव गरुडध्वजे निवेदयति अभिधाने सति पार्वतीरमण: उमाकान्तः
महंसन् हांस कुर्वन् सन्नित्यर्थः । पश्य तावदिति ब्रुवन् दक्षिणं बाहुं वामेतर-
भुजम् । 'बाम शरीरे सव्यं स्यादपसव्यं तु दक्षिणम्' इत्यमरः । प्रसारयन्
प्रसारण कुर्वन् सन् हालाहलं विषराजं अनुसस्मार स्मृतवानित्यर्थः
॥ सर्वेति ॥ सर्वे समस्ताः ये आतङ्का रोगाः सन्तापा इति वाऽर्थः । 'रुक्ताप-
शङ्कास्वातङ्क' इत्यमरः । तेभ्य: विशङ्क: भयरहितः यः शङ्करः सदाशिवः तस्य
या जंटाः । 'ऋतिनां तु जटा सटा' इति कोशात् । जडीभूतशिरोरुहा इत्यर्थः ।
तसिगम्, अलङ्कारः मण्डनभूतः यश्चन्द्राङ्कुरः बालचन्द्रः, तस्य या ज्योत्स्ना
चन्द्रिका तथा निर्भरमत्यन्तं पूरिताः यास्तिस्रो जगत्यो लोका: । 'जगती भुवने
क्ष्मायाम्' इति विश्वः । तासां गर्भः कुक्षिदेशः । 'कुक्षिणार्भकौ गर्भो' इत्यमरः ।
तेन अवधूतः निष्कासितः सः क्ष्वेळ: विषम् । 'क्ष्वेळस्तु गरळं विषम् इत्यमरः ।
महानू यः झुण्डालो गजः तस्य शुण्डा करः तया आहतिराघात: तया क्षुभ्यत्तार-
व्यं प्राप्नुवत् यत् । क्षुदसर: स्वल्पजलकासार: । 'कासारस्सरसी सरः' इत्यमरः ।
-~-1. दक्षिण बांहुप्रसारणमभयप्रदान
सूचकम् " मा भैष्टेति गिराविरास धुरि यो देव: "-
इत्यभियुक्तवचनमपि ॥
३०३
इति निर्विण्ण इव निवेदयति गरुडध्वजे, प्रहसन् पार्वतीरमणः,
पश्य तावदिति ब्रुवन्, प्रसारयन् दक्षिणं बाहुम् अनुसस्मार हालाहलम् ।
सर्वात ङ्क विशङ्कशङ्करजटालङ्ङ्कारचन्द्राङ्कुर-
ज्योत्ला निर्भरपूरित त्रिजगतीगर्भावधूतो बहिः ।
स वेळः वचन व्यलीयत महाशुण्डालशुण्डाहति-
क्षुभ्यत्क्षुद्र सरस्तरङ्ग निकरव्याकीर्णशैवालवत् ॥ २९ ॥
.
देश: एतत्पर्यन्तमेत वत्कालपर्यन्तं तव करुणया कृपया साधितमिव सम्पादि-
तप्रायमेवेत्यर्थः । दुरूहे ऊहितुमशक्ये दुःसाधे साधयितुमशक्ये महत्यधिके
अस्मिन् प्रविलये पुनः एतस्मिन्विनाशकाले त्वित्यर्थः । तव चरणयोः तत्त्वस्य
स्वरूपस्य कथनमभिधान मिति यत् । 'तत्त्वं विलम्बमाने स्यात् स्वरूपे परमा-
त्मनि' इति नानार्थ रत्नमाला । तदिदं मया कार्यं कर्तव्यमित्यर्थः । मम
स्वरूप मेतावदिति कथनमेव में रोचत इति भावः ॥ इतीति ॥ इति इत्थं निर्विण्णे
खेद विशिष्ट इव गरुडध्वजे निवेदयति अभिधाने सति पार्वतीरमण: उमाकान्तः
महंसन् हांस कुर्वन् सन्नित्यर्थः । पश्य तावदिति ब्रुवन् दक्षिणं बाहुं वामेतर-
भुजम् । 'बाम शरीरे सव्यं स्यादपसव्यं तु दक्षिणम्' इत्यमरः । प्रसारयन्
प्रसारण कुर्वन् सन् हालाहलं विषराजं अनुसस्मार स्मृतवानित्यर्थः
॥ सर्वेति ॥ सर्वे समस्ताः ये आतङ्का रोगाः सन्तापा इति वाऽर्थः । 'रुक्ताप-
शङ्कास्वातङ्क' इत्यमरः । तेभ्य: विशङ्क: भयरहितः यः शङ्करः सदाशिवः तस्य
या जंटाः । 'ऋतिनां तु जटा सटा' इति कोशात् । जडीभूतशिरोरुहा इत्यर्थः ।
तसिगम्, अलङ्कारः मण्डनभूतः यश्चन्द्राङ्कुरः बालचन्द्रः, तस्य या ज्योत्स्ना
चन्द्रिका तथा निर्भरमत्यन्तं पूरिताः यास्तिस्रो जगत्यो लोका: । 'जगती भुवने
क्ष्मायाम्' इति विश्वः । तासां गर्भः कुक्षिदेशः । 'कुक्षिणार्भकौ गर्भो' इत्यमरः ।
तेन अवधूतः निष्कासितः सः क्ष्वेळ: विषम् । 'क्ष्वेळस्तु गरळं विषम् इत्यमरः ।
महानू यः झुण्डालो गजः तस्य शुण्डा करः तया आहतिराघात: तया क्षुभ्यत्तार-
व्यं प्राप्नुवत् यत् । क्षुदसर: स्वल्पजलकासार: । 'कासारस्सरसी सरः' इत्यमरः ।
-~-1. दक्षिण बांहुप्रसारणमभयप्रदान
सूचकम् " मा भैष्टेति गिराविरास धुरि यो देव: "-
इत्यभियुक्तवचनमपि ॥