2023-06-05 16:40:30 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
तुरीयाभ्वासः
ततः प्रभूतभूतघातजातपातकावली -
विलापनाभिलाषुकः किमाससाद सागरम् ॥ ७ ॥
ततस्तदालीदास्सप्तापि सिन्धवः सप्ताज्यबिन्दव इव जज्वलुरेक-
यैव ज्वालया। तदग्रसरोष्मतापिता एव भस्मावशेषतामभजन्त जन्तवः
क्षुद्रात्रिभुवने। प्रदीपशिखराग्रविन्यस्तेन प्रसूनेनेव धुत्तूरस्य, सुधा-
निधिनैव सुतरां परिमम्ले ।
the
प्रक्षिप्तो दूरमस्य मरुतो रंहसा पतगपतिरेव कि पपात, किमुत्प-
पात, किमतप्यत, किं निरर्दयत, कि मुमूर्च्छ, कि जीवितं जहाविति
ने ज्ञायतें । उद्धान्तविषानला सममिव प्राणैरुरगपतेरपि तनुर्वर्धिकेव
चकारेति यत् दुर्जयं निरोधुमशक्यं यदूष्म तेन जर्जरं जीर्ण जगत् बभर्ज भर्जनञ्च -
कारेति यत् ततो भर्जनात् प्रभूतमधिकं भूतानां प्राणिनां घातेन संहारेण जातानि
यानि पातकानि तेषामावळि: पडूक्तिः तस्या विलोपनम् अपनोदनं तस्मिन्नभिलाषुको
लुब्धः। 'लुब्धोऽभिलाषु कस्तृष्णक समौ लोलुपलोलुभौ' इत्यमरः । तथाभूत-
सन् सागरमाससाद प्राप कि सर्वपापनिवर्तकसमुद्र स्नानेच्छयेति भावः ॥ तव
इति ॥ ततो निर्गमनानन्तरं तेन ऊष्मणा लीढाः आक्रान्तास्सप्त सप्तसङ्ख्याकाः।
तदुक्तम मरेण 'दधिक्षीरसुरासर्पिलवणोदास्तथाऽपरे । स्वादूदकोदश्चेक्षूद इति सप्त
प्रकीर्तिताः ॥' सिन्धवस्समुद्राः सप्ताज्यबिन्दव इव एकयैव ज्वालया जज्वलुः
उद्दिदीपिरे ॥ तदिति ॥ त्रिभुवनें क्षुद्राः जन्तवः प्राणिनः । 'प्राणी तु
चेतनो जन्मी जन्तु-' इत्यमरः । तस्य विषस्य अग्रसरोष्मणा पुरोनिर्गतोष्मणैव
तापिताः तापं प्रापिता एव भस्मावशेषतां भस्मना रूपेणावशिष्टत्वं अभजन्त
प्रापुरित्यर्थः ॥ प्रदीपेति ॥ प्रदीपशिखरा विन्यस्तेन निक्षिप्तेन धुतूरस्य
काञ्चनवृक्षस्य कुसुमेन पुष्पेणेव । 'उन्मत्तः कितवो धूर्तो धुरः काञ्चनाह्वयः'
इत्यमरः । सुधानिधिना क्षीरार्णवेन परिमम्ले । 'ग्लै म्लै हर्षक्षये' इति
घातोर्भावे लिट ॥ प्रक्षिप्त इति ॥ अस्य विषराजस्य मरुतः पवनस्य रंहसा वेगेन
दूरं प्रक्षिप्तः विनिवेशितः पतगपतिर्गरुड एव पपात पतनं चकार, किमुत्पपात
17.
महाद
1
$
२७३
1
1... पतगपतेरपीदृशी अवस्था चेत् किमु वक्तव्यमन्येषां क्षुद्राणाम् । अत एवाह-
'निष्कान्ते गरले द्रुते सुरगणे निश्चेष्टिते विष्टपे" इति ॥
-p$12. " मारुतस्य सागर प्रवेश: सर्वपाप निवर्तक समुद्रस्नानेच्छयेव इति हेतुत्प्रेक्षा ॥
६
N_SB
-
ततः प्रभूतभूतघातजातपातकावली -
विलापनाभिलाषुकः किमाससाद सागरम् ॥ ७ ॥
ततस्तदालीदास्सप्तापि सिन्धवः सप्ताज्यबिन्दव इव जज्वलुरेक-
यैव ज्वालया। तदग्रसरोष्मतापिता एव भस्मावशेषतामभजन्त जन्तवः
क्षुद्रात्रिभुवने। प्रदीपशिखराग्रविन्यस्तेन प्रसूनेनेव धुत्तूरस्य, सुधा-
निधिनैव सुतरां परिमम्ले ।
the
प्रक्षिप्तो दूरमस्य मरुतो रंहसा पतगपतिरेव कि पपात, किमुत्प-
पात, किमतप्यत, किं निरर्दयत, कि मुमूर्च्छ, कि जीवितं जहाविति
ने ज्ञायतें । उद्धान्तविषानला सममिव प्राणैरुरगपतेरपि तनुर्वर्धिकेव
चकारेति यत् दुर्जयं निरोधुमशक्यं यदूष्म तेन जर्जरं जीर्ण जगत् बभर्ज भर्जनञ्च -
कारेति यत् ततो भर्जनात् प्रभूतमधिकं भूतानां प्राणिनां घातेन संहारेण जातानि
यानि पातकानि तेषामावळि: पडूक्तिः तस्या विलोपनम् अपनोदनं तस्मिन्नभिलाषुको
लुब्धः। 'लुब्धोऽभिलाषु कस्तृष्णक समौ लोलुपलोलुभौ' इत्यमरः । तथाभूत-
सन् सागरमाससाद प्राप कि सर्वपापनिवर्तकसमुद्र स्नानेच्छयेति भावः ॥ तव
इति ॥ ततो निर्गमनानन्तरं तेन ऊष्मणा लीढाः आक्रान्तास्सप्त सप्तसङ्ख्याकाः।
तदुक्तम मरेण 'दधिक्षीरसुरासर्पिलवणोदास्तथाऽपरे । स्वादूदकोदश्चेक्षूद इति सप्त
प्रकीर्तिताः ॥' सिन्धवस्समुद्राः सप्ताज्यबिन्दव इव एकयैव ज्वालया जज्वलुः
उद्दिदीपिरे ॥ तदिति ॥ त्रिभुवनें क्षुद्राः जन्तवः प्राणिनः । 'प्राणी तु
चेतनो जन्मी जन्तु-' इत्यमरः । तस्य विषस्य अग्रसरोष्मणा पुरोनिर्गतोष्मणैव
तापिताः तापं प्रापिता एव भस्मावशेषतां भस्मना रूपेणावशिष्टत्वं अभजन्त
प्रापुरित्यर्थः ॥ प्रदीपेति ॥ प्रदीपशिखरा विन्यस्तेन निक्षिप्तेन धुतूरस्य
काञ्चनवृक्षस्य कुसुमेन पुष्पेणेव । 'उन्मत्तः कितवो धूर्तो धुरः काञ्चनाह्वयः'
इत्यमरः । सुधानिधिना क्षीरार्णवेन परिमम्ले । 'ग्लै म्लै हर्षक्षये' इति
घातोर्भावे लिट ॥ प्रक्षिप्त इति ॥ अस्य विषराजस्य मरुतः पवनस्य रंहसा वेगेन
दूरं प्रक्षिप्तः विनिवेशितः पतगपतिर्गरुड एव पपात पतनं चकार, किमुत्पपात
17.
महाद
1
$
२७३
1
1... पतगपतेरपीदृशी अवस्था चेत् किमु वक्तव्यमन्येषां क्षुद्राणाम् । अत एवाह-
'निष्कान्ते गरले द्रुते सुरगणे निश्चेष्टिते विष्टपे" इति ॥
-p$12. " मारुतस्य सागर प्रवेश: सर्वपाप निवर्तक समुद्रस्नानेच्छयेव इति हेतुत्प्रेक्षा ॥
६
N_SB
-