This page has been fully proofread once and needs a second look.

नीलकण्ठविजये सध्याख्याने
 
सनत्कुमारेण समागमे गुरोः
 

निशाम्य वृत्ता विविधास्तदर्हणाः

निशम्य वादेष्वथ चास्य चातुरीं
 

विशिष्य तस्मिन्नमरा विनेमिरे ॥ ७ ॥
 

 
आङ्गिरसोऽपि प्रणम्य भक्त्या महत्या परमेष्ठिनमिव सनत्कुमारम्,
'
aआवेद्य देवकार्यम्, अनुज्ञाप्य च तेन पाकशासनम्, अनुव्रज्य परिष्वज्य

 
[commentary]
 
अनेकविषाःधाः, ताश्च ताः अर्हणाश्चेति कर्मधारयः । तथाविधान् मधुपर्काद्युपचा-
रानित्यर्थ:थः । ताः निशाम्य दृष्ट्वा । निपूर्वस्य 'शम' धातोः चाक्षुषज्ञानार्थकत्वमाह
'
[^१]माधवः । अथ पूजानन्तरं, सनत्कुमारेण ब्रह्मपुत्रेण सह, वादेषु आलापेषु,
अस्य चातुरीं चातुर्यम्, अनुत्तरप्रश्नकरणानाशङ्कोत्थानोत्तरप्रदानलक्षणं निशम्य
श्रुत्वा, विशिष्य विशेषाकारेण, अतिशयेनेति यावत् । तस्मिन् गुरौ, अमराः
देवाः, विनेमिरे नम्रा बभूवुः । सनत्कुमारसम्भावितः बृहस्पतिः स्वयं बुद्धिमानपि
तन्मुखागतब्रह्मसविधवक्तव्यः तमापृच्छ् यथान्यायं तेन विसृष्ट:टः देवैस्सह
ब्रह्मावसथं ययावित्याह ॥ आङ्गिरस इति ॥ आङ्गिरस:सः बृहस्पतिरपि,
2
[^२]परमेष्ठिनं पितामहमिव स्थितं सनत्कुमारं, महत्या भक्त्या अनुरागेण, प्रणम्य,
देवकार्यं इन्द्रादिप्रयोजनं, निवेद्य विज्ञाप्य, तेन '[^३]सनत्कुमारेण पाकशासनमिन्द्रं-
"
 
"
 

 
a.
'आवेद्य' -- इति मूलपाठ:ठः । 'निवेद्य' - इति व्याख्यापाठः ।
 
-
 
a,
 
-
 
1.

 
[^१]
निशाम्य =दृष्टाट्वा, निशम्य =श्रुत्वा इत्यर्थमेद:भेदः दीर्घहस्त्रमेह्रस्वभेदात् कविसंप्रदाय
सिद्धः । 'शमो दर्शने' 'यमोऽपरिवेषणे' 'स्कदिरत्रपरिभ्यां च' -- इति घटाद्यन्तर्गणसूत्रत्रयं
'न कम्यमिचमाम्' -- इति पूर्वसूवात्रात् नेत्यनुवर्त्य 'शाम्यतिदर्शने मिन्न स्यात्' -- इत्येवमादि
व्याख्यौ माधवः । स्वामी तु नञमननुवर्त्य 'शमोऽदर्शने' -- इत्यकार प्रश्लेषेण
व्याख्याति स्म। सूत्रद्वये उदाहरणप्रत्युदाहरणयोः व्यत्यासरूप फलमेभेदे प्रथमसूत्रे माधव-
स्वामिनोनर्थिमेभेदः फलमेभेदश्च ॥ माधवमतं च वृत्तिकृन्यासकृत्सम्मतमिति भावः ॥
 
2. पर

 
[^२] पर
मे स्थाने सत्यलोकाख्ये तिष्ठति परमेष्ठी तम् ॥ सनत्कुमारोऽपि परमे
आनन्दमयकोशादप्युपरि सच्चिदानन्दघने निर्गुणपरमात्मनि तिष्ठतीति विश्लिष्टमिदं पदम् ॥
 
3.

 
[^३]
'तेन अनुज्ञाप्य' – 'स:-- 'सः इन्द्रमनुजानाति, तेन गुरु:रुः इन्द्रमनुज्ञापयति'.
-- इति अणौ कर्तुः णौ न कर्मत्वं, अपि तु प्रयोज्यकर्तृत्वमेवेति तृतीया ॥ 'गतिबुद्धिप्रत्यवसानार्थ-
--’ (पा. सू. 14.52 ४.५२) इत्यत्रानन्तर्भावात् अनुजानाते:तेः 'चैत्र:रः मैत्रेण तण्डुलं पाचयति' इति-
11
 
• इति
 
वत् ॥