2023-03-16 10:29:29 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
हिरण्याक्षं तावद् वरद ! भवदन्वेषणपरं
चरन्तं सांवर्ते पयसि निजङ्घापरिमिते ।
भवद्भक्तो गत्वा कपटपटुधीर्नारदमुनिः
शनैरूचे नन्दन् दनुजमपि निन्
हिरण्याक्षमिति । तावत् तव धरोद्धरणसमकालमेव संवर्तः प्रलयः,
तत्सम्बन्धिनि पयसि कपटपटुधी: जगदनुग्रहायाङ्गीकृतकाप
श्री
धीर्यस्य स तथा दनुजं हिरण्याक्षं नन्दन् प्रशंसन् तव बलमपि निन्दन् शनैः
सानुनयमूचे उक्तवान् ॥ १ ॥
श्रीनारदोक्तिमेव दर्शयति
स मायावी विष्णुहरति भवदीयां वसुम
प्रभो ! कष्टं कष्टं किमिदमिति तेनाभिगदितः ।
नन् का
नदन् क्वासौ कासाविति स मुनिना दर्शितपथो
भवन्तं संप्रापद् धरणिधर
[स्कन्धः - ३
स इति । स विष्णु मायावी भवद्भिया वराहव्याजेनात्मानमाच्छाद्य
भवदीयां भवता ब्रह्मणोऽपहृत्य रसातले निवेशितां, वसुमतीमिति । अनेनोपेक्षानौचित्यं
द्योतयति । प्रभो! तन्निवारणसमर्थ ! कष्टं कष्टं किमिदम् अहो मन्दा अपि प्रभून्
धि
सिंहनादं कुर्वन् क्वासौ क्वासाविति साभिनिवेशं पृष्टेन मुनिना इत इत इति दर्शितः
पन्था यस्य सः धरणिधरम् उदकादुद्यन्तं भवन्तं संप्रापत् संप्राप्तवान् ॥ २ ॥
दर्शनसमनन्तरमेव स भगवन्तमधिक्षिप्तवानित्याह-
अहो आरण्योऽयं मृग इति हसन्तं बहुतरै-
र्दुरुक्तैर्विध्यन्तं दितिसुतमवज्ञाय भगवन् ! ।
महीं दृष्ट्वा दंष्ट्रा
पयोधावाधाय प्रसभमुदयुङ्क्था मृधविधौ ॥ ३ ॥
-