2023-05-22 07:28:56 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
केशादिपादवर्णनम् ।
वशेन हृदयाकाशमवतीर्
वलोकयन् यथानुभूतं स्तौति
अग्रे पश्यामि तेजो नि
पीयूषाप्लावितोऽहं तदनु तदुदरे दिव्य
तारुण्यारम्भरम्यं परमसुखरसास्वादरोमाञ्चिता
रावीतं नारदाद्यैर्विलसदुपनिषत्सुन्दरीमण्डलैच ॥ १ ॥
अग्र इति । तेजः प्रभामण्डलम् । तदनु तद्दर्शनानन्दरं दिव्यः सात्त्विकः
प्रकाशोज्ज्वलः आ षोडशाब्दात् कैशोरः, तत्सम्बन्धी वेषो यस्मिन् । तारुण्यारम्भ-
रम्यं षोडशवर्षीयं किमपि रूपं च पश्यामि । आवीतं परिवारितम् । उपनिष-
त्सुन्दरीमण्डलैरित्यनेनेदमवगम्यते
निषदः, श्रीनारदादयस्तदुपदेष्टा
-
दिव्यकैशोरवेषमिति यदुक्तं, तदेवाह
नीलाभं कुञ्चिताग्रं घनममलतरं सं
रत्नोत्तंसाभिरामं वलयितमुदयच्चन्द्रकैः पिञ्छजालैः ।
मन्दारस्र
स्निग्धश्वेतोर्ध्वपुण्ड्रामपि च सुललितां फाल
नीलाभ
वर्णैः । मन्दार
यथानु
हृद्यं पूर्णानुकम्पार्णवमृदुलहरीचञ्चलभ्रूविलासै
रानीलस्निग्धपक्ष्मावलिपरिलसितं नेत्रयुग्मं विभो ! ते ।
सान्द्रच्छायं विशालारुणकमलदलाकारमामुग्धतारं
कारुण्यालोकलीलाशिशिरितभुवनं क्षिप्यतां मय्यनाथे ॥ ३ ॥
SPAN