2023-05-09 10:26:46 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[स्कन्धः - १०
ब्रह्माण्डाद् बहिष्ठं पुरुषम् एकांशेन पुरं ब्रह्माण्डं प्रविश्य च स्थितम्
अन्तर्गतानेकब्रह्माण्डं त्वां ख
शंसन्ति पौराणिकाः। सर्वमयत्वहेत्तोरिति । त
नात्यन्तमयुक्तमित्यर्थः । तदपि तथापि स्वतः परमार्थतस्त्वद्रूपमेव तद्, न ब्रह्म-
शिवयोरित्यत्र बहु नः प्रमाणमिति । श्रुतिपुराणवचनप्रत्यक्षादिप्रमाणानि बहूनि
सन्तीत्यर्थः। श्रुतिस्तावत् पुरुषसूक्तादौ । '
ब
वचनानि । एवंरूपस्यार्जुनादिभिर्दृष्टत्वात् प्रत्यक्षमपि प्रमाणमित्यलम् ॥ ४ ॥
३०८
श्रीशङ्करोऽपि[^४] भगवान् सकलेषु तावत्
त्वामेव मानयति यो न हि पक्षपाती ।
त्वन्निष्
व्याख्यद् भवत्स्तुतिपरश्च गतिं गतोऽन्ते ॥५॥
श्रीशङ्कर इति। किञ्च श्रीशङ्करः भगव[^५]त्पादाचार्यः । त्वान्नष्ठं विष्णुपरम्।
नामसहस्रकादीति । आदिशब्देन श्रीगीतादि गृह्यते[^६] । सोऽपि तदुभयमपि शिवपर-
तया व्याख्यातुं शक्यमपि विष्णुपरतयैव व्याख्यातवान् । अन्ते च भवत्स्तुतिपरः
श्रीमत्पा
सकलेषु त्वामेव मानयतीति यदुक्तं, तदेवाह--
मृतिंत्र्
मूर्तित्रयातिगमुवाच च मन्त्रशास्त्र
स्यादौ कलायसुषमं सकलेश्वरं त्वाम् ।
ध्यानं च निष्कलमसौ प्रणवे खलूक्त्वा
त्वामेव तत्र सकलं निजगाद नान्यम् ॥ ६ ॥
पाठ:.
[
[^१]. 'रं गतं शै' क. पा
[^२]. 'द्
[^३]. 'ताण्डपराणु
[^४]. 'हि' क. घ. ङ. च. पा
[^५]. 'वान् । त्व' क. पाठः, 'वत्पादः । त्व' ग. पाठः
[^६]. 'ते। 'श्रीशङ्कराचार्यो
६.