This page has been fully proofread once and needs a second look.

दशकम् - ७९]
 
रुक्मिणीपरिणयवर्णनम् ।
 
२७१
 
क्व नु गतः पशुपाल इति क्रुषाधा कृतरणा यदुभिश्च जिता नृपाः ।

न तु[^१] भवानुदचाल्यत तैरहो पिशुनकैः शुनकैरिव केसरी ॥ ८ ॥
 

 
क्व नु गत इति । कृतो रणो यैः ते नृपाः यदुभिर्जिताः पराजिताः । तैः

पिशुनकैः दुर्जनैः भवान् न तूदचाल्यत, तान् भवान् नाजीगणदित्यर्थः । शुनकैः

श्वभिः केसरीव ॥ ८॥
 

 
तदनु रुक्मिणमागतमाहवे वधमुपेक्ष्य निवथ्ध्य विरूपयन् ।

हृतमदं परिमुच्य बलोक्तिभिः पुरमया रमया सह कान्तया ॥ ९ ॥
 

 
तदन्विति । रुक्मिणं विरूपयन् वपनादिना विरूपं कुर्वन् बलोक्तिभिः

अग्रजवचनैः परिमुच्य विगलितबन्धनं कृत्वा रमया कान्तया सह पुरमया:

प्राप्तवान् ॥ ९ ॥
 

 
नवसमागमलज्जितमानसां प्रणयकौतुकजृम्भितमन्मथाम् ।

अरमयः खलु नाथ ! यथासुखं रहसि तां हसितांशुलसन्मुखीम् ॥१०॥

 
नवसमागमेति । हसितांशुभिर्लसन्मुखीं तां रहस्यरमयः ॥ १० ॥
 

 
विविधनर्मभिरेवमहर्निशं प्रमदमाकलयन् पुनरेकदा ।

ऋजुमतेः किल वक्रगिरा भवान् वरतनोरतनोदतिलोलताम् ॥ ११ ॥

 
विविधनर्मभिरिति । प्रमदं हर्षमाकलयन् जनयन् । बऋवक्रगिरा वक्रो-
तथा

क्त्या
ऋजुमतेः रुक्मिण्याः अतिलोलतां परवशतामतनोत् ॥ ११ ॥
 

 
तदधिकैरथ लालनकौशलैः प्रणयिनीमधिकं रंर[^२]मयन्निमाम् ।

अयि मुकुन्द ! भवच्चरितानि नः प्रगदतां गतान्तिमपाकुरु ॥ १२ ॥

 
तदधिकैरिति । प्रगदतां स्तुवतां गदतान्तितिं रोगपीडाम् अपाकुरु ॥१२॥

 
इति रुक्मिणीपरिणयवर्णनम् एकोनाशीतितमं दशकं सद्विकम् ।
 

 
[^१]
. 'हि' घ. ङ. पाठः.
[^
]. 'सुखय' ग. घ. ङ. च. पाठः,