This page has been fully proofread once and needs a second look.

नारायणीये
 
[स्कन्धः – १०
 
भुवनेति । नृपसुतस्य रुक्मिणः चेष्टितं शिशुपालाय कन्यां साधयितुमुद्यमं

रुक्मिण्याः सदृशं भवद्वपुश्चावेक्ष्य सरुदितैरुदितैः प्रलापैः ॥ २ ॥
 
२७०
 

 
तदनु वन्दितुमिन्दुमुखी शिवां विहितमङ्गलभूषणभासुरा ।

निरगमद् भवदर्पितजीविता स्वपुरतः पुरतः सुभाभटावृता ॥ ३ ॥

 
तदन्विति । स्वपुरतः स्वस्य पुरात् । पुरतः पुरोभागे ॥ ३ ॥

 
कुलवधूभिरुपेत्य कुमारिका गिरिसुतां परिपूज्य च सादरम् ।

मुहुरयाचत तत्पदपङ्कजे निपतिता पतितां त केवलम् ॥ ४ ॥
 

 
कुलेति । कुलधूभिः मङ्गलस्त्रीभिः सहोपेत्य तत्पदपङ्कजे गिरिसुतापदप-

ङ्कजे निपतिता केवलं तैत[^१]व पतितां श्रीकृष्णो मे पतिर्भूयादिति मुहुरयाचत ॥ ४ ॥
 

 
समवलोक्य कुतूहलस ड्कुले नृपकुले निभृतं खायत्वयि च स्थिते ।

नृपसुता निरगाद् गिरिजालयात् सुरुचिरं रुचिरञ्जितदिङ्मुखा ॥ ५ ॥

 
समिति। त्वयि च निभृतं स्थिते तां हर्तुं रन्ध्रं प्रतीक्ष्य गूढं स्थिते सति ।

रुच्या रञ्जितानि दिङ्मुखानि यया ॥ ५ ॥
 

 
भुवनमोहनरूपरूचा तदा विवशिताखिलराजकदम्बया ।

त्वमपि देव! कटाक्षविमोक्षणैः प्रमदया मदयाञ्चकृषे मनाक् ॥ ६ ॥

 
भुवनेति । विवाशवशितः परवशीकृतः अखिलराजकदम्बो यया तया प्रमदया

रुक्मिण्या त्वमपि मनाग् ईषद् मयाञ्चकृषे सञ्जातमदः कृतः ॥ ६ ॥
 
क्क

 
क्व
तु गमिष्यसि चन्द्रमुखीति तां सरसमेत्य करेण हरन् क्षणात् ।

समधिरोग्प्य रथं त्वमपाहृथा भुवि ततो विततो निनदो द्विषाम् ॥ ७ ॥

 
क्व नु गमिष्यसीति । अपहृथाः अपहृतवान् ॥ ७॥
 

 
[^
]. 'ते प' क. पाठ:.
 
ठः