2023-04-22 10:58:46 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
नारायणीये
कम्पनशीलौ पयोधरौ यस्याः । विविधमाननं संमाननम् आदधतीं तां सुखं रम-
याञ्चकृषे ॥ २ ॥
[स्कन्धः - १०
-
पृष्टा वरं पुनरसाववृणोद् वराकी
भूयस्त्वया सुरतमेव निशान्तरेषु ।
सायुज्यमस्त्विति वदेद् बुध एव कामं
सामीप्यमस्त्वनिशमित्यपि नाब्रवीत् किम् ॥ ३ ॥
पृष्टेति । यदिच्छसि, तद् वृण्विति त्वया पुनः प्रस्थाने वरं पृष्
सैरन्ध्री भूयस्त्वया सुरतमेवावृणोद्, न मोक्षम् त्वत्सायुज्यसामीप्यादिरूपम् । तत्र
बुधः सायुज्याख्यमोक्षरसाभिज्ञ एव सायुज्यमस्त्विति वदेत् प्रार्थयेत् । एषा तु वरा-
की निर्विषयमोक्षरसानभिज्ञेत्येतत् कामं भवतु । अनिशं सामीप्यमस्त्वि[^२]त्यपि किं
नाब्रवीत् । त्वत्सामीप्यसुखं तु तथा कञ्चित् कालमनुभूतमेव । तस्मात् सर्वमीश्वरे-
च्छापरतन्त्रमिति वेदितव्यम् ॥ ३ ॥
ततो भवान् देव! निशासु कासुचि-
न्मृगीदृशं तां निभृतं विनोदयन् ।
अदादुपश्लोक इति श्रुतं सुतं
स नारदात् सात्त्वततन्त्रविद्
तत इति । उपश्लोक इति श्रुतं विश्रुतं सुतम् अदा
सः नारदात् सात्त्वततन्त्रं पाञ्चरात्राद्यागमं वेत्तीति तथा ॥ ४ ॥
अक्रूरमन्दिरमितोऽथ बलोद्धवाभ्या-
मभ्यर्चितो बहु नुतो मुदितेन तेन ।
एनं विसृज्य विपिनागतपाण्डवेय-
वृत्तं विवेदिथ तथा धृतराष्ट्रचेष्टाम् ॥ ५ ॥
अक्रूरेति । एनम् अक्रूरं विसृज्य विपिनाद् आगतानां पाण्डवेयानां वृत्त
तथा धृतराष्ट्रचेष्टां च विवेदिथ ॥ ५ ॥
[^१]. 'ष्टा सा सै' क. पाठः
[^२]. 'स्विति किं' क. पाठः