2023-04-20 10:51:55 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
किमिदं किमिदं कथं न्वितीमाः समवेताः परिदेवितान्यकुर्वन् ॥ १ ॥
निरामय्येति । यानवार्
पाम् । किमिदम् अमृतास्वादे विषयानमिवातिकष्टमवस्थान्तरमापतितम् । कथं
न्विदम् अस्मद्भाग्यदो
विलपनान्यकुर्वन् ॥ १ ॥
परिदेवितान्येवाह
करुणानिधिरेष नन्दसूनुः कथमस्मान् विसृजेदनन्यनाथाः ।
बत नः किमु दैवमेवमासीदिति तास्त्वद्गत
करुणेति । नो दैवं भाग्यम् एवं निरतिशयसुखप्रदं सहसा नष्टं चासीत्
किमु बत खिद्यामहे ॥ २ ॥
चरम
परितापभरं नितम्
चरमेति । चरमप्रहरे अन्त्ययामे प्रतिष्ठमानो निर्गच्छन् एकं सखायमा[^१]प्तं
दूततया व्यमुचः प्रेषितवान् ॥ ३ ॥
अचिरादुपयामि सन्निधिं वो भविता साधु मयैव सङ्गमश्रीः ।
अमृताम्बुनिधौ निमज्जयिष्ये द्रुतमित्याश्वसिता वधूरकार्षीः ॥ ४ ॥
अचिरादिति । वो युष्माकं मया सङ्गमश्रीः संभोगसौख्यम् अचिराद्
भवितैव । किञ्च अमृताम्बुनिधौ सुखार्णवे, अथवा अमृतं मोक्षस्तद्रूपेऽम्बुनिधौ ।
अन्ते मोक्षमपि वो वितरि
सविषादभरं सयाच्ञमुच्चैरतिदूरं वनिताभिरीक्ष्यमाणः ।
मृदु तद्दिशि पातयन्नपाङ्गान् सबलोऽक्रूररथेन निर्गतोऽभूः ॥ ५ ॥
[^१]. 'माहूय <flag>दु</flag>' ख. पाठः