2023-04-19 14:29:56 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
नारायणीये
र्जहार धनदानुगः स किल शङ्खचूडोऽ
अतिद्रुतमनु
रुरोजिथ शिरोमणिं हलभृते च तस्याददाः ॥ ४ ॥
[स्कन्धः - १०
कदापीति । सीरिणा बलभद्रेण सह विहरति क्रीडति सति धनदानुगो
वैश्रवणभृत्यः अबलाः गोपीः जहार । अतिद्रुतं शीघ्रम् अनुद्रुतः अनुगतः भयान्मु-
क्तो नारीजनो येन तं शङ्खचूडं रुरोजिथ निगृहीतवान् तस्य शिरोमणिं हल-
भृतेऽप्रजायाददाश्च ॥ ४ ॥
दिनेषु च
मनोभवमनोहरं रसितवेणुनादामृतम् ।
भवन्तममरीदृशाममृतपारणादायिनं
विचिन्त्य किमु नालप
दिनेष्विति । एवं दिनेषु प्रतिदिनं च सुहृज्जनैः गोपबालकैः सह । मनो-
भवादपि मनोहरम् । रसितम् आस्वादितं वेणुनाद एवामृतं येन । अमरीदृशां
स्वर्गस्त्रीनयनानाम् अमृतपारणादायिनं निजरूपामृतपानमापादयन्तम् । विरहेण
क्षणं जातेन तापिताः सन्तप्तहृद
विलेपुरित्यर्थः ॥ ५ ॥
भोजराजभृतकस्त्वथ कश्चित् कष्टदुष्टपथदृष्टिररिष्टः ।
निष्ठुराकृतिरपष्
भो
पथे परोपद्रवे दृष्टिरन्वेषणं यस्य । निष्ठुरा क्रूरा आकृतिर्यस्य । वृषरूपी अपष्
नादः क्रूरस्वनः भवते तिष्ठते स्म भवद्दर्शनपथे स्थितवान् ॥ ६ ॥
शा
प
पङ्क्तिमाशु परिघूर्ण्य पशूनां छन्दसां निधिमवाप भवन्तम् ॥ ७ ॥