2023-04-19 14:03:26 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
रासक्रीडावर्णनम् ।
२३७
उरुपुलकाङ्
कापि गण्डभुवि सन्निधाय निजगण्डमाकुलितकुण्डलं
पुण्यपूरनिधिरन्ववाप तव पूगचर्वितरसामृतम् ।
इन्दिरावि
त्वामवाप्य दधुरङ्गनाः किमु न सम्मदोन्मददशान्तरम् ॥ ७ ॥
कापीति । तव गण्डभुवि निजगण्डम् आचलितकुण्डलं यथा भवति तथा
सन्निधाय पूगचर्वितरसामृतम् अमृतमयं वीटिकारसमन्व
तिशयेन उन्मददशान्तरं पूर्वापरानुसन्धानवैधुर्यलक्षणमवस्थान्तरम् ॥ ७ ॥
गानमीश! विरतं क्रमेण किल वाद्यमेलनमुपारतं
ब्रह्मसम्मदरसाकुलाः सदसि केवलं ननृतुरङ्गनाः ।
नाविदन्नपि च नीविकां किमपि कुन्तलीमपि च कञ्चुलीं
ज्योतिषामपि कदम्बकं दिवि विलम्वितं किमपरं
गानमिति । अङ्गनाः ब्रह्मस
वशाः केवलं सदसि ननृतुः । नर्तनस्य कैवल्यमेवाह
ग्रहनक्षत्रादीनां कदम्बकमपि दिवि विलम्बितमित्यनेन सूर्योदय
मायामो द्योत्यते । किमपरं ब्रुवे गानवाद्यादौ प्रमादः नीवीकुन्तलगात्रिकाविश्लथ-
नानवगतिरित्यादि भुविस्थानां पारवश्यं किमर्थमुच्यत इत्यर्थः ॥ ८ ॥
मोदसीम्नि भुवनं विलाप्य विवृतिं समाप्य च ततो विभो !
केलि
मन्मथासहनचेतसां पशुपयोषितां सुकृतचोदित-
स्तावदाकलित
मोदेति । मोदसीम्नि ब्रह्मानन्दे भुवनं द्रष्टृलोकं विलाप्य मज्जयित्वा
[^१]. 'वेन' ग. पाठः
[^२]. 'नाविदन्निति' ग. पा
[^३].
३.