2023-04-19 12:20:14 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
रासक्रीडावर्णनम् ।
२३५
दृश्यमानचन्द्रकः शिरोलङ्कारविशेषो यस्य । गण्डमण्डले सञ्चद् मकरकुण्डलं
यस्य । हारजालैर्वनमालिकया च ललितं सुन्दरम् । समनुलिप्तैरङ्गरागैः कुङ्कुमा-
दिभिः घनं निबिडं सौरभं सौरभ्यं यस्य । पीतचेलोपरि धृतया काञ्चिकया मणि-
मेखलया अञ्चितं शोभितम् । उदञ्चदंशु उद्गतमयूखं मणिमयं नूपुरं यस्य । एवं
रासकेल्यै परि
तावदेव कृतमण्डने कलित
गण्डलोलमणिकुण्डले युवतिमण्डलेऽथ परिमण्डले ।
अन्तरा सकलसुन्दरीयुगल
मञ्जुलां तदनु रासकेलिमयि कञ्जनाभ ! समुपा
तावदिति । या
येन । कलिता धृता कञ्चुली गात्रिका यत्र तत् कलितकञ्चुलीकं, तत् कुचमण्डलं
यस्य । अथ भूषणानन्तरं परिमण्डले निखातशङ्कुनि[^+] समतलदेशे मण्डलाकारे
स्थिते सकलसुन्दरीयुगलमन्तरा द्वयोर्द्वयोर्मध्ये सञ्चरन् तत्कुचकण्ठकपोलादावभि-
नये च व्य
वासुदेव! तव भासमानमिह रासकेलिरससौरभं
दूरतोऽपि खलु नारदागदितमाकलय्य कुतुकाकुला ।
वेषभूषणविलासपेशलविलासिनीशतसमावृता
"
नाकतो युगपदागता वियति वेगतोऽ
वासुदेवेति । रासकेलिरेव रसः सकलेन्द्रियाह्लादकत्वात्, तस्य सौरभं
मानोज्ञकं श्रीनारदेनागदितं निवेदितम् आकल
पेशलैः विदग्धैः
विमानैर्वियत्यागता सुरमण्डली देवसमूहः ॥ ३ ॥
वेणुनादकृततान
लोभनीयमृदुपादपातकृततालमेलनमनोहरम् ।
[^१]. 'नादक' घ. ङ. च. पा
[^+] इदं परिमण्डलविशेषणं स्यात् ।