2023-04-17 08:53:18 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
नारायणीये
[स्कन्धः - १०
प्यनातङ्कोऽस्माकं नियत इति विश्वास्य पशुपान् ।
अहो किं नायातो गिरिभिदिति सञ्चिन्त्य निवसन्
मरुद्गेहाधीश! प्रणुद मुरवैरिन् ! मम
सुरेन्द्र इति । आतङ्कात् सङ्कटादन्योऽनातङ्कः सुखं नियतो निश्चितः ।
गिरिभिदिन्द्रः कुपितः किं नायात इति सञ्चिन्त्य निवसन् । प्रणुद त्यज ॥ १० ॥
इति इन्द्रयागविघातवर्णनं द्विषष्टितमं दशकम् ।
दह
ददृशिरे किल तत्क्षणमक्षतस्तनितजृम्भितकम्पितदिक्तटाः ।
सुषमया भवदङ्गतुलां गता व्रजप
ढ
ददृशिर इति । अक्षतेनाविच्छिन्नेन स्तनितेन जृम्भितेन मेघव्याप्त्या च
कम्पिता दिक्तटाः तत्स्थाश्चराचरा यैः । सुषमया शोभया भवदङ्गस्य तुलामुपमां
गता वारिधरास्त्वया ब्रजपदस्य त्वद्गृहस्योपरि द
विपुलकरकमिश्रैस्तोयधारानिपा
र्दिशि दिशि पशुपानां मण्डले दण्ड्यमाने ।
कुपितहरिकृतान्नः पाहि पाहीति तेषां
वचनमजित ! शृण्वन् मा विभीतेत्यभाणीः ॥ २ ॥
विपुलेति । विपुलकरकभि
कृताद् वर्षादिति शेषः । मा बिभीत भयं मा कुरुतेत्यभाणीरवादीः ॥ २ ॥
कुल इह खलु गोत्रो दैवतं गोत्रशत्रो-
र्विहतिमिह स रुन्ध्यात् को नु वः संशयोऽस्मिन् ।
इति सहसितवादी देव! गोवर्धनाद्
त्वरितमुदमुमूलो मूलतो