2023-04-16 12:08:51 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
कालियमर्दनवर्णनम् । -
द्रुतमा
अथेति । प्रतिवारयितुं कृतधीर्निश्चितबुद्धि
प्तवान् ॥ १ ॥
अधिरुह्य पदाम्बुरुहेण च तं नवपल्लवतुल्यमनोज्ञरुचा ।
हृ
[^ह्र]दवारिणि दूरतरं न्यपतः परिघूर्णितघोरतरङ्गगणे ॥ २ ॥
२०१
अधिरुह्येति । नवपल्लवतुल्यमनोज्ञरुचेत्यनेन नीपतरुर्भगवत्स्पर्शात् व्यक्त-
विषदोषः सञ्जातनवपल्लवश्च जात इत्यधःस्थितानां प्र[^१]तीतिर्
भुवनत्रयभारभृतो भवतो गुरुभारवि
परिमज्जयति स्म धनुःशतकं तटिनी झटिति स्फुटघोषवती ॥ ३ ॥
भुवनेति । भुवनत्रयमेव भारस्तमुदरे बिभर्तीति तथा, तादृशस्य भवतो
गुरुभारेण विकम्पि कम्पनशीलं विजृम्भि वर्धनशीलं च जलं यस्यां तथाभूता
तटिनी नदी झटिति धनुः
अथ दिक्षु विदिक्षु परिक्षुभितभ्रमितोदरवारिनिनादभरैः ।
उदका
अथेति । दिक्ष्वष्टसु विदिक्ष्ववान्तरेषु (?) च परिक्षुभितं परिचलितं भ्रमितं स-
ञ्जातावर्तमुदरमन्तर्भागो यस्य तादृशं यद् वारि तस्य निनादभरैर्हेतुभूतैरशान्तरु
मनो यस्य तादृशः सन् त्वदुपान्तं त्वत्समीपमु
फणशृङ्गसहस्रविनिःसृमरज्वलदग्निकणोग्रविषाम्बुधरम् ।
पुरतः फणिनं समलो
फणेति । फणशृङ्गसहस्राद् विनिःसृमरं क्षरणशीलं ज्वलदग्निकणमत
एवोग्रं क्रूरं विषाम्बु विषद्रवं धरत इति तथा ॥ ५ ॥
१. 'प्रसिद्धि