2023-04-14 06:46:45 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
नारायणीये
भूयस्त्वमेव पशुवत्सकबालरूपः ।
गोरूपिणी
रासादितोऽसि जननीभिरति
त्वामिति । भूयः पुनः पशुवत्सकबालरूपस्त्वं शिक्यगवलादिमयं त्वामेव
दॆ
दधानः । गोरूपिणीभिरिति । गोरूपिणीभिर्जननीभिः पशुवत्सरूपस्त्वमतिप्रहर्षा-
दतिशयेन वात्सल्यादासादितः स्वं स्वं वत्सं मत्वा गावस्त्वां सहुङ्कारमौधसं पयो -
ऽपाययन् । तथा गोपवधूमयीभिर्जननीभिर्गोपबालकरूपस्त्वमासादितोऽसि ता
अपि स्वं स्वं सुतं मत्वा त्वामङ्कारोपणाश्लेषस्तनदानादि चक्रुरित्यर्थः ॥ ४ ॥
ननु गोगोपीनां
त्मनि स्निह्यति । अन्ये हि तदर्थं प्रियाः । आ[^२]त्मा च विष्णुः कृष्णः । अतस्तद्रूपेषु
पुत्रेषु प्रेमर्धिरभूदिति परिहरन्नाह
जीवं हि कञ्चिदभिमानवशात् स्वकीयं
मत्वा तनूज इति रागभरं वहन्त्यः ।
आत्मानमेव तु भवन्तमवाप्य सूनुं
[स्कन्धः - १०
प्रीतिं ययुर्न कियती वनिताश्च गावः ॥ ५ ॥
जीवमिति । कञ्चित् स्वप्रारब्धकर्मफलभोगायोद्यतं जीवमात्मत्वेनाभिमतं
स्थूलं सूक्ष्मं वा शरीरमभिमानवशान्ममत्वारोपवशेन तनूजो मम पुत्र इति स्वकीयं
मत्वा रागभरं वहन्त्यो भवन्ति तन्मातरः । हि यस्मादि[^३]त्थंभावेऽप्येतादृशो रागः,
विशेषे सति किमुच्यत इत्याह
भवन्तं श्रीकृष्णमेव सूनुमवाप्य वनिता गोप्यो गावश्च न कियतीं प्रीतिं ययुः
अतिमहतीं प्रीतिमवाप्ता एवेत्यर्थः ॥ ५ ॥
[^१]. 'ह्या' ख. ग. पा
नमहम्प्रत्यये' क. ख. पाठ:
[^२]. 'कृष्णस्तु सर्वेषामात्मा । अ' क पाठः
[^३]. 'देवं तस्मादात्मा