2023-04-12 10:54:33 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
विश्वरूपप्रदर्शनवर्णनम् ।
१७७
-
रोषो द्रव्यनाशे शोकश्चा
मुषित्वापहृत्य । नन्वपहृतं हृदयं यत्र तत्र रोषशोकौ प्राप्नुयातामेव । तत्राह
हर्षसिन्धाविति । यथा जलस्थे काष्ठे ज्वलनप्रवेशोऽशक्यः, तद्वद्धर्षसिन्धुस्थे हृदये
तद्विरुद्धयो रोषशोकयोरप्यनवकाश इति भावः ॥ १० ॥
[^*
सम्प्रार्थ्याथ तदा तदीयवचसा प्रोत्क्षिप्त
चित्रं देव! शशी स ते करमगात् किं ब्रूमहे सम्पत-
ज्ज्योतिर्मण्डलपूरिताखिलवपुः प्रागा विरा
[^*
ब्रह्मार्णवे क्षणममुं परिमज्ज्य तातम् ।
मायां पुनस्तनयमोहमयीं वितन्व-
न्नानन्दचिन्मय ! जगन्मय! पाहि रोगात् ॥ १२ ॥
इति कृष्णस्य बालक्रीडावर्णनं पञ्चचत्वारिंशं दशकं सद्विकम् ।
अयि देव! पुरा किल त्वाय स्वयमुत्तानशये स्तनन्धये ।
परिजृम्भणतो व्यपावृते वदने विश्वमचष्ट वल्लवी ॥ १ ॥
अयीति । अयि देव! क्रीडापर ! पुरातिशैशवे स्वयं साक्षादीश्वरे त्वयि
उत्तानशय ऊर्ध्वमुखशायिनि । स्तनं धयति पि
मुखविजृम्भणदशायां व्यपावृते विदारिते वदने आस्ये विश्वमचष्ट दृष्टवती । वल्लवी
यशोदा ॥ १ ॥
पुनरप्यथ
फलसञ्चयवञ्चनक्रुधा तव मृद्भोजनमूचुरर्भकाः ॥ २ ॥
[^१].
न्यधाः ॥'
[^*] पद्यद्वयमिदं क. पुस्तके परं दृश्यते । तत्रापि न व्याख्या दृश्यते ।
>