2023-04-10 07:27:03 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
१५८
नारायणीये
सोऽयं त्वमीश! मम नाशय रोगवेगान् ॥ १० ॥
[स्कन्धः - १०
शेषेणेति । भूरिभिः फणैर्वारितं वारि वर्षबिन्दवो येन तेन शेषेणानन्तेन
फणामणिदीपितेनात एव स्वैरं प्रदर्शितः पन्था मार्गो यस्य ॥ १० ॥
इति कृष्णावतारवर्णनं
अष्टात्रिंशं दशकम् ।
भवन्तमयमुद्वहन् यदुकुलो
ददर्श गगनोच्चलज्जलभरां कलिन्दात्मजाम् ।
अहो सलिलसञ्चयः स पुनरैन्द्रजालोदितो
जलौघ इव तत्क्षणात् प्रपमेयतामाययौ ॥ १ ॥
भवन्तमिति । निस्सरन् गच्छन् । गगनोच्चलज्जलभरां वीची
विलङ्घिज
प्रसुप्तपशुपालिकां निभृतमारु
मपावृतकवाटिकां पशुपवाटिकामाविशन् ।
भवन्तमयमर्पयन् प्रसवतल्पके तत्पदाद्
वहन् कपटकन्यकां स्वपुरमागतो वेगतः ॥ २ ॥
प्रसुप्तेति । प्रसुप्ताः पशुपालिका यस्यां, निभृतं यशोदासूतिगेहज्ञापनार्
"
"
मन्दं मन्दमारुदती बालिका यस्याम्, अपावृता विघटिताः कवाटिका यस्यां, तां
पशुपवाटिकां नन्दगोपगृहमाविशन्नयं वसुदेवो यशोदायाः प्रसवतल्पके भवन्तम-
र्पयन् तत्पदात् तस्मात् स्थानात् ॥ २ ॥
ततस्त्वदनुजारवक्षपितनिद्रवेगद्रव-
द्भटोत्करनिवेदित