2023-03-24 14:48:02 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
एतद् वृत्तं त्वां च मां च प्रगे यो गायेत् सोऽयं भूयसे श्रेयसे स्यात् ।
इत्युक्त्वैनं तेन सार्धं गतस्त्वं धिष्ण्यं विष्णो! पाहि वातालयेश ! ॥१०॥
१२४
एत
स्याद् मोक्षप्राप्तियोग्यो, भवेदित्युक्त्वानुगृह्य । धिष्ण्यं वैकुण्ठम् ॥ १० ॥
इति गजेन्द्रमोक्षवर्णनं
[स्कन्धः-८
अथ समुद्रदृष्टान्तेन सम्पदि सत्यां तामर्थिषु स्वात्मना सह समर्पयेदित्ययं
धर्मः प्रकाश्यते । स हि सुरासुरेभ्योऽर्थिभ्य आत्ममथनेन सकलसम्पत्समर्पणं कृतवा
निति जलधिमथनतदुपयोगिभगवदवतारचरितकथनाय प्रथमं देवानां शापनिमित्तैश्व-
र्यभ्रंशमाह द्वाभ्यां
दुर्वासाः सुरवनिताप्तदिव्यमाल्यं श
नागेन्द्रप्रतिमृदिते शशाप शक्
दुर्वासा इति । सुरवनिताया हस्ताल्लब्धं शक्रायैरावतमारुह्य
उपदाय दत्त्वा । तत्र दिव्यमाल्ये। शक्रं [^‡]निःश्रीका (
त्वदितरदेवताः श्रीशङ्करादयः, दुर्वासा हि शङ्करांशजः ॥ १ ॥
शापेन प्रथितजरेऽथ निर्जरेन्द्रे देवेष्वप्यसुरजितेषु निष्प्रभेषु ।
शर्वाद्याः कमलजमेत्य सर्वदेवा निर्वाणप्रभव ! समं भवन्तमापुः ॥ २ ॥
शापेनेति । हे निर्वाणप्रभव ! मोक्षप्राप्तिस्थानभूत ! ॥ २ ॥
ब्रह्माद्यैर्नृतमहिमा चिरं तदानीं प्रादुःपन् वरद ! पुरः परेण धाम्ना ।
है
हे देवा ! दितिजकुलै
[^१] स्थिताय उ' क. पाठ:
[^‡] 'निःश्रीको भव त्वमिति' इति वा पा
[^*] 'मथे विलोडने' भौवादिकः ।