2023-03-19 08:49:01 by Padmavati
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्ताते गते च वनमा
पुनरुत्तमचरितमाह
यक्षेण देव ! निहते पुनरुत्तमेऽस्मिन्
यक्षैः स युद्धनिरतो विरतो मनूक्त्या ।
शान्त्या प्रसन्नहृदयाद् धनदादुपेतात्
त्वद्भक्तिमेव सुदृढामवृणोन्महात्मा ॥ १० ॥
यक्षेणेति । उत्तमे मृग
भ्रातृवधामर्षेण यक्षैर्युद्धनिरतस्तान् निहतवान्, मनोः पितामहस्योक्त्या विरतश्चा-
भूत् । अ
वरं वृणीष्वेत्युक्तो ध्रुवस्त्वद्भक्तिमेवावृणोत् । अत्र हेतुर्महात्मेति ॥ १० ॥
अथ ध्रुवस्य स्वपदप्राप्तिमाह
अन्ते भवत्पुरुषनीतविमानयातो
मात्रा समं ध्रुवपदे मुदितोऽयमास्ते ।
एवं स्वभृत्यजनपालनलोलधीस्त्वं
वातालयाधिप ! निरुन्धि ममामयौघान् ॥ ११ ॥
१. 'यां याते के' क, पाठ:
स्कन्धः - ४
-
अन्त इति । अन्ते षड्विंशद्वर्षसहस्रं राज्यमनुभूय तदन्ते भवत्पुरुषाभ्यां
सुनन्दनन्दाभ्यां नीतेन विमानेन यातो गतः सन् मात्रा सुनीत्या समं सह मुदि-
तः सन्तुष्ट अयमास्ते इत्यनेनाधुनापि तस्य विद्यमानत्वं नक्षत्ररूपेण दृश्यमानत्वं
च सूचितम् ॥ ११ ॥
इति ध्रुवचरितवर्णनं सप्तदशं दशकं सैकम् ।
[^१]. 'यां याते के' क. पाठः