This page has been fully proofread once and needs a second look.

नारायणीये
 
आकर्ण्य सोऽपि भवदर्चननिश्चितात्मा

मानी निरेत्य नगरात् किल पञ्चवर्षः ।

सन्दृष्टनारदनिवेदितमन्त्रमार्ग-
[स्कन्धः - ४
 
-
 

स्त्वामारराध तपसा मधुकाननान्ते ॥ ४ ॥
 

 

 
आकर्ण्येति । आकर्ण्य मातुर्वचनमिति शेषः । स ध्रुवः भवदर्चने

तपश्चरणे निश्चित आत्मा मनो यस्य सः मानी । पञ्चवर्ष इति । पञ्चवया

अपि जिगमिषुं दृष्ट्वा विषण्णां खमातरं कथञ्चिदनुज्ञाप्यान्याननवलोकयन्नेका-

की स्वयं नगरान्निर्जगामेत्यर्थः । स पाथपथि दृष्टेन नारदेन निवेदित उपदिष्टो

मन्त्रमार्गो यस्य सः त्वाम् आरराध प्रसादयामास । मधुकाननान्ते मधुवनमिति

प्रसिद्धे देशे ॥ ४ ॥
 

 
ताते विषण्णहृदये नगरीं गतेन

श्रीनारदेन परिसान्त्वितचित्तवृत्तौ ।

बालस्त्वदर्पितमनाः क्रमवर्धितेन
 

निन्ये कठोरतपसा किल पञ्च मासान् ॥ ५ ॥
 

 
तात इति । ताते पितर्युत्तानपादे विषण्णहृदये आत्मदोषेण बालकस्य

नगरान्निर्गमनमुपश्रुत्य तस्यापायशङ्कया सोत्कण्ठहृदये ध्रुवस्य तपश्चरणे[^१]तिकर्त-

व्यतोपदेशानन्तरमेवास्य पितृदर्शनाय नगरीं गतेन श्रीनारदेन परिसान्त्विता तस्य

भाविश्रेयःप्राप्तिकथनादिना मन्दीकृतशोकावेगोगा[^२] चित्तवृत्तिर्मनो यस्य स तथा तस्मिन्

एवं स्थिते सति बालो ध्रुवस्त्वदर्पितमनाः त्वयश्वरे समाहितचित्तः सन् क्रमव
-
र्धितेन फलपर्णजलादिक्रमेण शनैः परिहृतेनाहारेणाभिव्यक्तक्रमोत्कर्षेण कठोरेणो-

ग्रेण तपसा पञ्च मासान् निन्ये ॥ ५ ॥
 

 
ततश्च जातशङ्कैर्देवैरर्थितः श्रीहरिस्तस्य पुरतः प्रादुर्बभूवेत्याह-
-
 
तावत् तपोबलनिरुच्छ्छ्रसिते दिगन्ते

देवार्थितस्त्वमुदयत्करुणार्द्रचेताः ।

रवद्रूपचिद्रसनिलीनमतेः पुरस्ता-

दाविर्बभूविथ विभो ! गरुडाधिरूढः ॥ ६ ॥
 

 
[^
]. 'ण इति' क,. पाठ:
 
ठः
[^
]. 'शा' क. पाठः,
 
-