This page has not been fully proofread.

द्वितीयोऽध: ।
 
अयि प्रिये ! पश्य ।
 
वा मुखं ते सरसोरुहाणि भृङ्गाक्षमालां जग्गृहुर्जपाय ।
एणोदृशस्तेऽष्यवलोक्य वेग्णीं भोगं भुजङ्गाधिपतिर्जुगोप ५६ ४
हृष्ट्वा सुवर्णं दहते स्वदेहं चिक्षेप वर्णं, तव दन्तपङ्क्तिम् ।
विलोक्य तूर्णं मणिवीजपूर्ण फलं विदो किल दाड़िमस्य ॥५॥
 
सामान्येन
हत्तम् ॥ ५५ ॥
 
[७८]
 
विशेषममधनरूपोऽर्थान्तरन्यासः । शिखरिणी
 
सरमोरुहाणि पद्मानि ते तव मुखं
दृष्ट्वा अपाय मन्त्रजपेन देवान् आराधवितुमिति भावः,
भृगा एव अचमाला जपमाला तां जगृहु: गृहीतवन्ति,
पराजिताः पुनरुत्कर्पलाभाय तपस्यन्तीति भावः । भुजङ्गाना-
मधिपतिः नागराज एगोहम, नृगाच्या: ते तर वेण केश-
पाशम् अवलोक्य भोगं म्वदेहं जुगोपे विवरे संतृतवान्, लज्ज
येति भावः । दृष्ट्वा मुर्ख ते इत्यत्र वक्त वनान्ते इति वेणी
भोगमित्यत्र वेगोमन मिति च पाठे चनान्ते जलमध्ये व
वदनम् अवलोक्येति क्रिययान्वेति । इन्द्रवजा वृत्तं "स्यादिन्द्र
वना यदि तौ जगो ग." इति लक्षात् ॥ ५६ ॥
 
दृष्ट्वेति । सुवर्ण काञ्चनं तव वर्णं वा स्वदेहं दहने अनौ
चिचेप, तव दन्तपतिं विलोक्य मण्वित् वीजाना पूराः
सङ्घा यस्य यव वा तत् टाडिमस्य फलं तूर्णं शीघ्रं विदोर्ग
किलेत्यत्मेचा । दृष्ट्वेत्यव स्वर्णमिति, वर्णमित्यत्र कान्तिमिति,
मणिवीजपूरमित्यव मणिवोजपूर्णमितिपाठे सुवर्णमिति स्वर्ण-
मित्वस्य विशेषण, कान्तिं विलोक्येति क्रियायाः कम्मे । मगर
sa वोजानि : प मणिवीजपर्णमिति । उपजाति वृत्तम
 
हवेति । हे प्रिये !